Rođena u Beogradu. U najranijoj mladosti pokazuje interesovanje za muziku i već u petoj godini je primaju u muzičku školu, na odsek klavira, a kasnije prelazi na violinu. Pop i rok muzikom počinje da se bavi od svoje dvanaeste godine, svirajući i pevajući u grupama Nebeska konjica, Ganesa (njen prvi singl je snimila u 16. godini), Epitaf 8, Džentlmeni, Slomljena srca, Juniori i drugim.

Prvi solo nastup imala je na festivalu Studentsko ljeto u Maglaju 1974. godine osvojivši “Grand prix”. Krajem decenije pristupila je orkestru Saše Subote u kome je učestvovao i veliki broj vokalnih solista, izuzetno cenjenih u to vreme. Zajedno su za tržište ondašnjeg Sovjetskog saveza izdali singl “Mikado” u toku dve velike turneje po njemu (preko hiljadu koncerata). Na ruskom trzištu našao se njihov album “Compilation of world hits, Saša Subota Singers” koji je izdala sovjetska diskografska kuća “Melodija”. Usledio je zatim singl “Baloni” za jugoslovensko tržište i učešće na internacionalnom festivalu u Grčkoj, u Solunu, gde grupa osvaja 2. mesto. Potom saradjuje sa grupom Zdravo koja je prati na svim nastupima.

Počev od 1977. godine kada je isplivala na površinu jugoslovenske pop-rock scene sa pesmom “Au, Au” Slađana Milošević krajem sedamdesetih i početkom osamdesetih sazreva u umetnicu koja, reklo bi se, više stvara vreme nego što mu podilazi. Svoj prvi veći nastup imala je avgusta 1977. godine na koncertu kod Hajdučke česme gde je nastupala uz pratnju grupe Zdravo, kao predgrupa Bijelom Dugmetu. Objavljuje singl “Simpatija”, a zatim i pesmu “Seksi dama” koja je na svejevrstan način predstavljala izazov hipokriziji u tadašnjem društvu. Tema seksualnog oslobođenja, i uopšte društvene emancipacije koju pesma unosi, biće razlog njenoj zabrani emitovanja na brojnim radio i televizijskim programima. Sa Zdravkom Čolicem, neposredno zatim, radi naslovnu numeru za film "Lude Godine I".

SREĆNA NOVA 1979.

Novu godinu Slađana je dočekala sa mađarskom publikom na njihovoj nacionalnoj televiziji TV Budapest. Usledio je njen debi album “Gorim od želje da ubijem noć”, na kome je Slađana pojavljuje i kao autor, (pored Mikija Petkovskog, Enca Lesića, Aleksandra Ilića, Aleksandra Milovanovića, Mirko Glišića (autor teksta za pesmu “Amsterdam”) i Marine Tucaković). Uprkos raznoraznim osporavanjima, pesma “Amsterdam” je proglašena za pesmu decenije, a album je bio svojevrsna preteča Novom talasu (“New wave”), koji je svakako jedan od najkreativnijih muzičkih pravaca bivše Jugoslavije. Na albumu su svirali bubnjar Ipe Ivandic, gitarista Dragan Jovanović i basista Miloš Cajger, a producirali su ga Miki Petkovski i Lazar Ristovski. Iste godine dobija i nagradu “Silver medal” grada Frankfurta za uspešnu turneju i doprinosu razvoja jugoslovensko-nemačkog prijateljstva. Sarađuje i na muzici za domaći film "Nacionalna klasa" (u kompoziciji Zorana Simjanovica "Imam sve").

Nakon upisa studija veterine i privremenog odsustva za muzičke scene, Slađana osniva u Minhenu 1981. međunarodni bend “Natural design” sa nemačkim muzičarima. Usledio je istoimeni album sa primetnim uspehom u Nemačkoj i Švedskoj, na kome je Slađana pevala i svirala gitaru. Na domaćem tržištu su se ređali hitovi kao što su Miki, Miki, Svetla Kaira, New York itd. čiji su autori pored nje bili i Bruce Werber, Peter Labonti, Momčilo Bajagić i Danko Đuric. Odlazi potom u London gde sarađuje sa Alanom Darbyem, Russellom Bellom i Peteom Godwinom, i gde je radila i muziku u odeljenju za reklame BBC-a 1.

Novi uspeh je usledio nakon jugoslovenske turneje grupe Matchbox, u vidu TV šoa za TV Sarajevo “Devojčica u svetu čipova” kada se po prvi put u Jugoslaviji koristi kompjuterska animacija. Taj šou, za to vreme neobičan, izazvao je medijsku pažnju i osvojio brojna domaća priznanja (Najbolji jugoslovenski TV šou godine, Struga TV takmičenje) i učestvovao na međunarodnom festivalu u švajcarskom gradu Montreu (International Montreux TV Festival). Zatim je sa pesmom Dejana Trickovića “Samsara” na Opatiji 1984. nagrađena za interpretaciju.

JER TI SI PRINCEZA…

- poznati stihovi jednog od najslušanijih domaćih hitova iz osamdesetih, plod su saradnje sa Dadom Topićem s kojim je prvi put sarađivala na njegovom albumu “Čizme sa visokom petom”. Two-track singl “Princeza” sa srpsko-hrvatskom verzijom na A strani i engleskom (Starlight) na strani B, objavljen je odmah nakon njihovog nastupa na Jugoviziji u Skoplju 1984. Pesma postaje poznata i u inostranstvu, posebno u Rusiji i Japanu. Nagradjena je GRAND PRIX-om muzičkog festivala MESAM-a za pesmu godine.

Sledeći međunarodni uspesi bili su saradnja sa Alanom Darbyjem na njegovoj ploči u Londonu, i saradnja sa producentom Midge Ureom u Parizu na realizaciji pesme “Unitet States of Europe”. Priključuje se humanitarnom projektu i u saradnji sa mnogim drugim muzičarima snima singl “Za million godina” , a godinu dana kasnije bila je suorganizator humanitarnog koncerta “Ujedinjene snage Yu Rocka” u Beogradu sa ciljem pomoći distrofičarima. Takođe dobija i priznanje za uloženi napor pomoći Etiopiji u projektu “Yu Live Aid 85”. Usledilo je učešće na MESAM-u (Mesam international festival) sa kompozicijom “Fantastično putovanje” 1985. godine, a 1987. godine je pobedila sa pesmom “Bez nade”. Posvećen joj je i dvadesetominutni show na RAI-u 2. Sa kompozitorom Darkom Kraljićem snima jazz LP “Sladjana & Darko”, a sa Dušanom Mihajlovićem (Dr. Spirom) snima obradu pesme “Dolazi zima” koja je za nju originalno i napisana.

Godine 1988. putuje u Kinu gde učestvuje na prvom Kineskom međunarodnom festivalu, ikad održanom. Bio je to prvi nastup nekog umetnika izvan sveta „realnog socijalizma“ u Kini, a ujedno i početak kulturne saradnje Beograda i Pekinga. Tom prilikom dobila je Specijalnu počasnu nagradu i Srebrni kup. Kineski izdavač  "Hundred Flowers Records" objavio je njenu kompilaciju, nakon čega su usledili koncerti širom zemlje. Interesantno je da je Slađana na pomenutom festivalu pevala i na kineskom, a kineska televizija je emitovala i TV Special posvećen njoj. Magazin Nada je iste godine nagrađuje za “najelegantniju damu godine” u Jugoslaviji, a magazin Bazar za ličnost godine.

1989...

Odlazi u Los Angeles (SAD) gde sarađuje sa sastavom BabySister. Sa američkim menadžerom Richardom Papasianom i njegovom produkcijskom kućom “Artists at Work” potpisala je ugovor i radi na svom demo materijalu u Londonu. U to vreme Slađana učestvuje i u organizovanju raznih humanitarnih akcija za pomoć ugroženima sa Ex Yu prostora.

Poslednje dekade prošloga veka nastavila je uspešnu saradnju sa američkim muzičarima West Arkeenom, Lary Wilkensom, Jeff Buckleyom, Derek Daviesom, a sa Johnom Buxterom radila je muziku za kanadsku CD-Rom produkcijsku kuću. Usavršivši sviranje gitare Aleksandra nastupa po američkim šou programima, i bila je prisutna na njihovoj živoj sceni.

POVRATAK U BEOGRAD

U Srbiju se vraća 1995. godine što izaziva medijsku pažnju. Bila je specijalni gost festivala u Herceg Novom “Sunčane skale”, gostovala na brojnim radio i TV stanicama, i održala nostalgičan koncert u Nišu. To je bila ujedno najava za povratak na ovdašnju muzičku scenu. Istovremeno je nastupala i u Zapadnoj Evropi.

Sa američkim autorom Derekom Davisom snimila je song “Times are Changing”, a pesmu je promovisala interesantnim video klipom koji je sama režirala. Takođe, učestvovala je i na albumu svog brata Gorana “Da li misliš još na mene” u duetskoj pesmi “Jednom će neko”.

                              “GOD IS FREE, AND SO ARE WE,

                          CAN T YOU SEE, HOW EASY IT CAN BE”

Iako se predstavila kao kompletan autor muzike i tekstova, producent, muzičar i dizajner omota, možda najznačajnija stvar u vezi sa albumom “Animal Tested” jeste poruka koju je “Seksi dama” želela da prenese slušaocima. Reč je o politički angažovanom albumu na kome Slađanina dugogodišnja borba za bolji svet izbija u prvi plan. Album je na naše tržište plasirala londonska kompanija Wastelands Unlimited. Domaći izdavači odbijaju da stanu iza ovog projekta, prevashodno zbog političke poruke koju nosi. Njena odlučnost da se bori za bolju Srbiju nastavljena je učešćem u kampanji DOS-a u vidu muzičke numere “Vreme je” zajedno sa ostalim umetnicima. Dana 13. 01. 2000. uručila je nagradu “The Most Resisting Media Reporter” političkom zatvoreniku u Beogradu u organizaciji pokreta “Otpor”. Iste godine, kao učesnik DOS-ove kampanje, svirala je sa svojim bendom na protestnom koncertu G 17+ i povodom događaja u organizaciji DOS-a, na Trgu Republike u Beogradu. Petog oktobra održala je govor i otpevala muzičku numeru protesta, sa balkona Gradske skupštine pred oko million ljudi. Marta 2001. godine vlada Republike Srbije postavlja Slađanu za Kordinatora reforme u muzičkoj industriji. Radio 202 emituje osam jednočasovnih epizoda Slađanog autorskog šoua.

U Septembru 2001. godine objavljena je njena knjiga “Adame ne ljuti se (izdavač: Draslar Partner). Ostaće upamćena originalna promocija knjige u vidu teatralnog nastupa u Knez Mihajlovoj u Beogradu.

Godine 2002. PGP RTS objavljuje CD BOX “Metarmofoza” koji sadrzi 3 CD-a koji predstavljaju pregled Slađanine karijere. Tek nakon 5. oktobra  i političkih promena u našoj zemlji PGP RTS joj se na neki način “izvinio” zbog nepravde ustupivši joj vreme u udarnom terminu na nacionalnoj televiziji za šou serijal “Metarmofoza” koji je ujedno bio i deo promotivne kampanje za istoimenu kompilaciju objavljenu upravo pod okriljem ovog izdavača. To je ujedno značio i Slađanin povratak u naše medije nakon višegodišnjeg i politički motivisanog bojkota. Do bojkota je došlo nakon što je voditelj Milovan Ilić-Minimaks u jednoj od svojih emisija na TV Pink emitovao video “Legalize Freedom” zbog čega je između ostalog i sama emisija skinuta sa programa. Novembra iste godine “Animal tested” konačno je distribuiran pod etiketom PGP-a za jugoslovensko tržiste.

Televizijski serijal “Muzička industrija Amerike” koji na slikovit način opisuje pomenutu industriju, emitovan je na RTS-u leta 2003. godine. Serijal je snimljen u Los Angelesu godinu dana ranije i kroz njega je prodefilovao veliki broj moćnika američkog entertainment biznisa, izmedju ostalih Don Grierson (A&R director of Sony/Epic and EMI), Peter Rafelson i drugi. Kompletni autor i voditelj emisija bila je Slađana Milošević.

Valja pomenuti i Sladjanin dugogodišnji angažman u borbi protiv kršenja autorskih prava, odnosno piraterije, i za uređenje najpre jugoslovenske, a kasnije srpsko-crnogorske muzičke industrije po uzoru na razvijene zemlje. Iako dugo nije nailazila na razumevanje kako svojih kolega tako ni vlasti, konačno 2004. god. započinje saradnju sa svojim kolegama i sa predstavnicima vlasti. Slađana je osnovala neprofitabilnu nevladinu organizaciju “Ars Et Norma” u okviru koje vrši pritisak na nadležne da sprovode zakon o autorskim pravima i suzbijanju piraterije. Pod pokroviteljstvom Američke ambasade i vlade Srbije pokrenuta je kampanja u okviru koje je snimljen i spot za “Antipiratsku pesmu” u kojoj se Slađani pridružuju i Bebi Dol, Rambo Amadeus, Vesna Vukelić-Vendi, Vudu Popaj, Dragan Kojić-Keba, Nikola Mijailović i drugi.

Zahvaljujemo se Fan klubu Slađane Milošević koji je nam je poslao materijal za ovaj tekst.

» Pismo podrške Slađane Milošević gej zajednici