Bootstrap Framework 3.3.6

[Sheytan]

Presuda za govor mržnje prema LGBT

Apelacioni sud u Beogradu smatra da je nedopustivo objavljivanje komentara na sajtovima dnevnih novina koji predstavljaju govor mržnje prema homoseksualnoj populaciji.

Potvrđujući presudu Višeg suda u Beogradu kojom je usvojen tužbeni zahtev Gej strejt alijanse protiv dnevnih novina "Press", Apelacioni sud je u obrazloženju naveo da komentari čitalaca objavljeni na internet sajtu tuženog, kao što su "zatvoriti u geto", "streljati ih" i slično, predstavljaju vređanje osoba LGBT populacije i podsticanje mržnje i nasilja prema njima.

Presudom je tom listu zabranjeno da na internet stranici ponovo objavljuju navedene tekstove i naloženo da u štampanom izdanju objavi presudu u celosti, bez ikakvog komentara i bez odlaganja.

U obrazloženju presude koja je danas objavljena na sajtu Apelacionog suda, ističe se da je sloboda javnog informisanja ograničena zabranom objavljivanja ideja i mišljenja kojima se podstiče diskriminacija, bez obzira da li se radi o idejama i mišljenju čitalaca, novinara, odnosno drugih odgovornih lica.

Činjenica da su komentari skinuti sa sajta ne oslobađa od odgovornosti, jer je moderator sajta bio dužan da spreči njihovo objavljivanje.

Zabrana govora mržnje nije cenzura prave slike društva, već je cilj zabrane sprečavanje prenošenja ideja koje mogu imati nesagledive štetne posledice na demokratske procese u društvu i razvoj društva u celini, navodi se u obrazloženju.

Sud je odbio deo tužbenog zahteva za naknadu štete od 900.000 dinara zbog duševnih bolova, povrede časti, ugleda i prava ličnosti objavljivanjem tekstova koji sadrže govor mržnje po osnovu seksualne orijentacije.

U toku postupka utvrđeno je da je na sajtu lista u okviru rubrike "Džet-set svet" objavljen autorski tekst pod naslovom "Biću gej ikona", u kojem je učesnik kviza govorio o svojoj seksualnoj opredeljenosti i homoseksualnosti.

Na taj tekst posetioci sajta su ostavljali komentare koji predstavljaju govor mržnje.

Komentari su objavljeni, iako na sajtu postoji upozorenje da komentari koji sadrže vređanje, nepristojan govor, rasnu i nacionalnu mržnju i netoleranciju svake vrste neće biti objavljeni, te da je govor mržnje zabranjen na njihovom portalu.

[Vel boy]

konachno malo poshtenja i u tom Apelacionom Sudu!

[Sheytan]

Izgradnja Sigurne kuće za gej osobe u Nišu

Nišu je potrebno sklonište za osobe koje su u konfliktu sa svojom roditeljima zbog svoje seksualne orijentacije i rodnog identiteta.Ovaj grad planira izgradnju Sigurne kuće koja će biti namenjena LGBT osobama iz Niša i okolnih mesta koji su sve češće žrtve nasilja.

-Sledeća aktivnost biće usmerena ka otvaranju prihvatilišta za LGBT populaciju , Kazala je gradska većnica Dušica Davidović.

Davidovićeva je napomenula da je na područiju Niša i okolnih gradova sve više homoseksualaca koji su sve češće žrtve nasilja , oni bi se po otvaranju sigurne kuće tu smestili i bila bi im obezbeđena besplatna pravna pomoć, kao i edukacija i prekvalifikacija za potrebe tržišta rada.

Ovo će biti prva kuća za pripadnike LGBT populacije u Srbiji.

Članica Gradskog veća potvrdila je da je Slađana Živković VD direktor Sigurne kuće u Nišu odbila da primi u sigurnoj kući Stefana Radovića (19) Homoseksuaca iz Kuršumlije koga se nakon prznanja da je gej odrekla porodica i rodbina i koji sada živi na ulici.

-Prva regionalna sigurna kuća za žene i decu žrtve porodičnog nasilja u Nišu podrazumeva smeštaj žena sa decom .Prema skupštinskoj odluci i statutom ustanove nije predviđen smeštaj homoseksualaca , izjavila je Davidovićeva.

[Sheytan]

Mišljenje povodom diskriminatorskih stavova o LGBT osobama profesora M. B.

Postupajući u okviru zakonom propisane nadležnosti da prima i razmatra pritužbe zbog povrede odredaba Zakona o zabrani diskriminacije i daje mišljenja i preporuke u konkretnim slučajevima (član 33. stav 1. tačka 1. Zakona o zabrani diskriminacije „Službeni glasnik RS“, br.22/2009), povodom pritužbe O. z. l. lj. p. „L.“ iz B., Poverenica za zaštitu ravnopravnosti daje

[align=]MIŠLjENjE[/align]

Na predavanju iz predmeta „Teorija javnog mnjenja“, koje je studentima održao 12. oktobra 2011. godine na F. z. k. m. „M. u.“ u B., dr M. B., profesor ovog Fakulteta govorio je o homoseksualnosti pominjući u tom kontekstu „bolest“ „lečenje“ i „promenu pola“ i dovodeći u pitanje valjanost odluke kojom je ona uklonjena sa liste bolesti, čime je doprineo stvaranju ponižavajućeg i uvredljivog okruženja u odnosu na LGBT osobe. Time je izvršio diskriminaciju LGBT osoba na osnovu njihovog ličnog svojstva – seksualne orijentacije, zabranjenu članom 12. Zakona o zabrani diskriminacije.

PREPORUKU

Prof. dr M. B. će ubuduće voditi računa da ono što studentima govori o homoseksualnosti bude sasvim jasno i nedvosmisleno, bez ikakve mogućnost da se smisao njegovih reči pogrešno razume, imajući pri tome u vidu da određene netačne izjave mogu doprineti stvaranju i održavanju stereotipa, predrasuda i netolerancije prema LGBT osobama, povrediti njihovo dostojanstvo i u odnosu na njih stvoriti ponižavajuće i uvredljivo okruženje.

Obrazloženje

Poverenici za zaštitu ravnopravnosti obratila se 19. oktobra 2011. godine O. z. l. lj. p. „L.“, koja je u ime K. p. d. podnela pritužbu protiv dr M. B., profesora F. z. k. m. „M. u.“ u B. U pritužbi je navedeno da je prof. dr M. B. na predavanju 5. oktobra 2011. godine iz predmeta „Teorija javnog mnjenja“ održanom na F. z. k. m. „M. u.“ u B. izjavio da je „homoseksualnost bolest i da bi trebalo da bude tako zavedena kao što je čir na želucu, a da se homoseksualnost leči promenom pola.“ Istaknuto je da je prof. dr M. B. tokom predavanja izjavio da je za vreme studija izučavao Psihijatriju i da je tada „homoseksualnost bila bolest, te se začudio što to više nije slučaj“. Stav je podnositelja pritužbe da je ovim izjavama prof. dr M. B. izvršio akt diskriminacije na osnovu seksualne orijentacije.

Na zahtev Poverenice za zaštitu ravnopravnosti od 4. novembra 2011. godine, podnosilac pritužbe je dopunio pritužbu 14. novembra 2011. godine, dostavljanjem podataka o osobi za koju se u pritužbi tvrdi da je prisustvovala predavanju prof. dr M. B. 5. oktobra 2011. godine.

Poverenica za zaštitu ravnopravnosti sprovela je postupak u cilju utvrđivanja pravno relevantnih činjenica i okolnosti, u skladu sa čl. 35. stav 4. i 37. stav 2. Zakona o zabrani diskriminacije, pa je u toku postupka prof. dr M. B. upućen zahtev da se u roku od 15 dana izjasni o navodima i osnovanosti pritužbe.

Prof. dr M. B. uputio je pisano izjašnjenje u kojem je naveo da je tačno da je na svom predavanju, koje je, po njegovom tvrđenju, održano 12. oktobra 2011. godine, izjavio „da je u udžbeniku psihijatrije iz kojeg je spremao ispit 1976. godine stajalo da je homoseksualizam bolest“, i da je tačno da je izjavio da“ u sadašnjem udžbeniku psihijatrije stoji da to više nije slučaj“. Istakao je da nije tačno da je rekao da „homoseksualizam treba da bude isto kao čir na želucu“ i da „može da se leči promenom pola“.

Navodeći da je u pritužbi smisao njegovih reči „nedopustivo sveden“ i „iskrivljen“, prof. dr M. B. je u izjašnjenju istakao da je temu uveo na dnevni red kao primer „koji u javnosti ilustruje pritisak javnog mnjenja, usled čega nije moguća javna racionalna rasprava“, o čemu, navodno, „svedoči i podneta pritužba“. Dalje je naveo da je čir na želucu na predavanju pomenuo u vezi sa načinom na koji je Američko udruženje psihijatara „homoseksualizam skinulo sa liste bolesti - demokratskim glasanjem“, upućujući pritom studente da zamisle „kada bi lekari, na primer hirurzi, demokratski odlučili da čir više nije bolest“. U izjašnjenju je, takođe, naveo da je na pitanje prisutne studentkinje „kako to misli da je homoseksualizam bolest“, pomenuo probleme pola koji se „rešavaju operacijom u cilju promene istog“, i naveo je da je to učinio kako bi „ilustrovao bolesti i probleme koje i struka i država priznaju, te država i subvencioniše operacije tog tipa, kojima se rešavaju stvarni i ozbiljni problemi ličnosti i polnog samodoživljaja“. Objasnio je da „nije identifikovao dva slučaja, već je napomenuo moguću blizinu problema pola i homoseksualizma, koja je sigurno veća nego blizina čiru na želucu.“

Izjašnjavajući se o osnovanosti pritužbe, prof. B. je u izjašnjenju naveo da se u konkretnom slučaju ne radi o diskriminaciji, već o "razmeni stavova i mišljenja". Po njegovom tvrđenju, ukoliko bi se diskriminacijom proglašavala sama „razmena stavova i mišljenja“, koja je na univerzitetu „prirodna stvar„, bila bi „uvedena Inkvizicija“. Dalje je naveo da samo iznošenje mišljenja o tome da je „homoseksualizam“ bolest ne predstavlja diskriminaciju, niti je povezano sa tolerancijom, zaključujući: „rekao ja ili ne rekao da (li) je homoseksualizam bolest, to još ne kaže ništa o mom stavu prema ljudima LGBT opredeljenja“. Istakao je da je na svojim predavanjima uvek studentima govorio: „Kako god bilo i šta god da privatno mislimo dužni smo da tolerišemo ljude bez obzira na opredeljenja i na to da li su bolesni ili ne (od SIDE ili neke druge bolesti), ukoliko to ne narušava naše zdravlje“, te da je više puta na časovima nastave i u javnosti eksplicitno izjavio da je „nedopustivo nasilje prema LGBT populaciji, kao i prema bilo kom drugom, zato što je drugačiji od nas. Tolerantan si upravo zato što pokazuješ da možeš da podneseš razliku, iako nećeš i ne možeš da se saglašavaš“. Konačno, naveo je da se decenijama druži s nekoliko kolega „homosekseksualnog opredeljenja“, što ga, kako je istakao, nije „sprečilo da u njima vidi ono što su: vredni ljudi i ličnosti za poštovanje“.

U toku postupka zatraženo je pisano izjašnjenje N. L., za koju se u pritužbi navodi da je prisustvovala predavanju prof. dr M. B.

U pisanom izjašnjenju od 28. decembra 2011. godine, N. L. je navela da je prisustvovala predavanju iz predmeta „Teorija javnog mnjenja“ prof. B., održanom 5. oktobra 2011. godine. Istakla je da je na predavanju prof. B. rekao kako je za vreme svojih studija učio iz knjige Psihijatrija da je homoseksualnost bolest i da je to istina. Navela je, takođe, da je „prof. B. rekao da se homoseksualnost više ne vodi kao bolest, jer je to izglasala grupa demokrata, od kojih je većina bila homoseksualne orijentacije,“ i da je na pitanje jedne koleginice „da li ta bolest ima leka i kako se leči, on odgovorio da lek "naravno postoji kao i za svaku drugu bolest, na primer čir na želucu, a to je promena pola“.

Poverenica za zaštitu ravnopravnosti je prilikom zauzimanja stava u ovom predmetu analizirala sve navode sadržane u pritužbi, izjašnjenju i pisanoj izjavi svedokinje, kao i relevantne pravne propise u oblasti zaštite od diskriminacije.

Iako je u ovom slučaju teško utvrditi šta je tačno prof. B. izgovorio na predavanju 12. oktoba 2011. godine u okviru premeta „Teorija javnog mnjenja“, na osnovu navoda iz pritužbe i izjašnjenja prof. B., kao i pisane izjave N. L., koja je njegovom predavanju prisustvovala, može se zaključiti da je tom prilikom on studentima govorio o homoseksualnosti dovodeći je u vezu sa „bolešću“, „lečenjem“ i „promenom pola“ i izrazio svoj negativni stav prema načinu na koji je Američko udruženje psihijatara glasanjem uklonilo homoseksualnost sa liste bolesti.

Poverenica najpre konstatuje da Ustav Republike Srbije („Službeni glasnik RS“, br. 98/2006) u članu 21. propisuje da su pred Ustavom i zakonom svi jednaki i da je zabranjen svaki oblik diskriminacije po bilo kom osnovu, a u članu 18. stav 3. propisuje da se odredbe o ljudskim i manjinskim pravima tumače u korist unapređenja vrednosti demokratskog društva, saglasno važećim međunarodnim standardima ljudskih i manjinskih prava, kao i praksi međunarodnih institucija koje nadziru njihovo sprovođenje.

Ustavna zabrana diskriminacije bliže je razrađena Zakonom o zabrani diskriminacije, kojim je u članu 4. propisano načelo jednakosti tako što je regulisano da su svi jednaki i uživaju jednak položaj i jednaku pravnu zaštitu, bez obzira na lična svojstva, te da je svako dužan da poštuje načelo jednakosti, odnosno zabranu diskriminacije. Odredbama čl. 5-14. Zakona o zabrani diskriminacije definisani su različiti oblici povrede načela jednakosti, odnosno diskriminatornog postupanja. S obzirom na činjenice i okolnosti konkretnog slučaja, za njegovo razmatranje relevantne su odredbe člana 12. Zakona o zabrani diskriminacije kojim je zabranjeno uznemiravanje i ponižavajuće postupanje koje ima za cilj ili predstavlja povredu dostojanstva lica ili grupe lica na osnovu njihovog ličnog svojstva, a naročito ako se time stvara strah ili neprijateljsko, ponižavajuće i uvredljivo okruženje.

Prilikom sagledavanja ovog slučaja Poverenica je najpre razmotrila prihvatljivost stava prof. B., po kome samo iznošenje mišljenja da je homoseksualnost bolest ne predstavlja diskriminaciju jer ne pokazuje stav prema LGBT osobama onoga ko takvo mišljenje izražava. Poverenica stoji na stanovištu da je ovakav stav neprihvatljiv. Naime, predavanje univerzitetskog profesora nije tek „iznošenje mišljenja“. Predavanje je komunikacija između „nejednakih strana“, profesora, koji prenosi znanje i koji svojim predavanjem oblikuje shvatanja svojih slušalaca, i studenata koji na predavanje dolaze da bi nešto naučili od osobe koja je poznavalac stvari i intelektualni autoritet u oblasti koju predaje. Zato je iznošenje mišljenja univerzitetskog profesora studentima na predavanju da je homoseksualnost bolest, samo po sebi, akt diskriminacije jer predstavlja neprihvatljivo etiketiranje i vređa dostojanstvo ovih osoba, stvarajući u odnosu na njih ponižavajuće i uvredljivo okruženje. Prof. B. je, kao univerzitetski profesor, bio dužan da vodi računa da su ovom njegovom predavanju mogli da prisustvuju ne samo studenti/studentkinje heteroseksualne, već i homoseksualne orijentacije, koje bi iznošenje mišljenja da su bolesni svakako uznemirilo, ponizilo i izazvalo nelagodu i ljutnju.

Polazeći od toga da svaka izgovorena reč nije samo puko saopštavanje mišljenja, već predstavlja poruku onome kome je upućena, Poverenica smatra da je povezivanje homoseksualnosti sa bolešću ponižavajuće i uvredljivo, da doprinosi stvaranju i održavanju stereotipa i predrasuda, kao i stigmatizaciji i netoleranciji prema LGBT osobama. Ovo posebno ako se ima u vidu ekstremno negativna društvena percepcija LGBT osoba i visok nivo homofobije, koja nije urođena, niti nužna ljudska odlika, već predstavlja vrednosnu, odnosno ideološku poziciju koja se usvaja socijalizacijom, a reprodukuje kroz diskurzivne prakse utemeljene na neznanju, zamagljivanju i sakrivanju činjenica. O tome profesori univerziteta, kao i svi drugi koji svojim radom i stručnim autoritetom utiču na formiranje stavova mladih, pružajući im znanje i model ponašanja, svesni odgovornosti za javno izgovorenu reč, moraju posebno da vode računa. Zbog toga je njihova obaveza da izjavama ne podržavaju i podstiču stereotipe i predrasude prema LGBT osobama još naglašenija. U vezi sa tim, Poverenica ukazuje na obavezu profesora da ono što studentima žele da kažu izgovore na savim jasan i nedvosmislen način, ne ostavljajući bilo kakvu mogućnost da se smisao onoga što su rekli može razumeti različito, odnosno pogrešno.

Poverenica je imala u vidu da prilikom ispitivanja da li konkretno ponašanje određene osobe, koje se sastoji u izgovaranju određenih reči, u preduzimanju nekih faktičkih radnji i sl., predstavlja akt diskriminacije, s aspekta antidiskriminacionih propisa, nije od značaja da li je ta osoba imala nameru da diskriminiše, da li je kriva za diskriminaciju i dr. Predmet procene jeste samo manifestovano ponašanje, u pogledu koga se ispituje da li je, s obzirom na sve okolnosti, dopušteno ili nije dopušteno, tj. da li je suprotno imperativnim propisima o zabrani diskriminacije, koji su obavezujući za sve pravne subjekte. Ovo potvrđuje i činjenica da zakonodavac u članu 12. Zakona o zabrani diskriminacije zabranjuje uznemiravanje i ponižavajuće postupanje ne samo kada je cilj takvog ponašanja povreda dostojanstva lica ili grupe lica na osnovu njihovog ličnog svojstva, već i kada takvo ponašanje objektivno predstavlja povredu dostojanstva lica ili grupe lica. Prema tome, u konkretnom slučaju nije pravno relevantno da li je prof. B. imao za cilj da povredi dostojanstvo LGBT osoba na osnovu njihove seksualne orijentacije ili to uopšte nije bio njegov cilj.

Povodom navoda u izjašnjenju da je tokom predavanja vršena „razmena stavova i mišljenja“, koja se ne može „proglasiti“ diskriminacijom, Poverenica konstatuje da se ovde ne radi o „razmeni stavova i mišljenja“, već o predavanju koje je prof. B. održao studentima. Naučna rasprava koja se odnosi na pojedine osetljive, aktuelne i akutne probleme društvene stvarnosti, povodom kojih u naučnoj i široj zajednici postoji nesaglasnost, vodi se u naučnim časopisima, na naučnim i stručnim skupovima, a ne sa studentima na predavanjima. U razmenu stavova i mišljenja o ovim pitanjima može se ući samo sa "sebi ravnima", koji su u stanju da o takvoj temi raspraljaju na ravnopravnoj osnovi. U odnosu na svoje profesore, studenti to svakako nisu.

Prilikom zauzimanja stava da se ne radi o „razmeni stavova i mišljenja“, Poverenica je posebno imala u vidu da je prof. B. otvorio temu homoseksualnosti, ne pružajući studentima tačne, objektivne i potpune činjenice zasnovane na savremenim naučnim objašnjenjima legitimnih neheteronormativnih varijeteta seksualnosti i rodnih i polnih identiteta, uključujući i informacije o tome da je Svetska zdravstvena organizacija 1990. godine izvršila Reviziju Međunarodne klasifikacije bolesti i srodnih zdravstvenih problema (MKB-10) i uklonila homoseksualnost sa liste bolesti, da samo osobe koje su u međunarodno priznatom akronimu "LGBT" označene slovom "T" imaju potrebu da promene pol medicinskim zahvatom, dok delovi LGBT populacije označeni slovima „L", "G" i "B“ ostvaruju svoje emotivno-seksualne veze sa licima istog pola i dr.

Poverenica ukazuje da član 46. Ustava jemči slobodu mišljenja i izražavanja, kao i slobodu da se govorom, pisanjem, slikom ili na drugi način traže, primaju i šire obaveštenja i ideje, kao i da stav 2. ovog člana propisuje da se sloboda izražavanja može zakonom ograničiti, ako je to neophodno radi zaštite prava i ugleda drugih, čuvanja autoriteta i nepristrasnosti suda i zaštite javnog zdravlja, morala demokratskog društva i nacionalne bezbednosti Republike Srbije. U skladu sa Ustavom, upravo radi zaštite prava i ugleda drugih, odredbama člana 12. Zakona o zabrani diskriminacije izričito je zabranjeno uznemiravanje i ponižavajuće postupanje koje ima za cilj ili predstavlja povredu dostojanstva lica ili grupe lica na osnovu njihovog ličnog svojstva, kao jedan od posebnih oblika diskriminacije. Same radnje kojima se lice ili grupa lica uznemirava i ponižava na osnovu njihovog ličnog svojstva mogu biti raznovrsne, uključujući i javno saopštavanje određenih ideja, stavova i mišljenja.

U vezi sa stavom prof. B. da se "razmena stavova i mišljenja", koja je na univerzitetu "prirodna stvar", ne može "proglasiti" diskriminacijom jer bi time bila „uvedena Inkvizicija“, Poverenica ukazuje da Zakon o visokom obrazovanju („Službeni glasnik RS“, br. 76/2005, 100/2007 - autentično tumačenje, 97/2008 i 44/2010) u članu 4. propisuje principe visokog obrazovanja, među kojima su i akademske slobode, uvažavanje humanističkih i demokratskih vrednosti evropske i nacionalne tradicije i poštovanje ljudskih prava i građanskih sloboda, uključujući zabranu svih vidova diskriminacije.

Poverenica je uzela u obzir navode prof. B. o porukama koje je, kako u izjašnjenju tvrdi, na ranijim predavanjima upućivao studentima, pozivajući ih da budu tolerantni i ukazujući im da je "nedopustivo nasilje prema LGBT populaciji, kao i prema bilo kom drugom, zato što je drugačiji od nas", kao i navode o tome da se, decenijama druži s nekoliko kolega „homosekseksualnog opredeljenja“, što ga, kako ističe, nije „sprečilo da u njima vidi ono što su: vredni ljudi i ličnosti za poštovanje“. Ne ulazeći u istinitost ovih navoda, Poverenica smatra da su oni pravno irelevantni za pravnu kvalifikaciju. Naime, u ovom slučaju ne utvrđuje se stepen tolerancije prof. B. prema LGBT osobama, niti njegov sistem vrednosti, već se utvrđuje šta je prof. B. izgovorio pred studentima na predavanju i da li, s obzirom na sadržinu izgovorenih reči i ukupan kontekst, to predstavlja akt diskrimincije koji zakon zabranjuje.

Sagledavajući sve navedene činjenice i okolnosti i imajući u vidu pravne propise, Poverenica za zaštitu ravnopravnosti, u skladu sa članom 33. stav 1. tačka 1. Zakona o zabrani diskriminacije, dala je mišljenje, kao i odgovarajuću preporuku, saglasno opštem cilju preporuka.

Poverenica za zaštitu ravnopravnosti
Nevena Petrušić

[Sheytan]

Aleksandar Vulin: Jesam za LGBT prava, ali ne i za Paradu i brakove

Beograd - Kao predstavnik levice, zalažem se za unapređenje prava pripadnika seksualnih manjina, kao i svih drugih kategorija ljudi. U ovoj državi, nažalost, prisutan je visok stepen nasilja u različitim pojavnim oblicima, poput seksualnog, fizičkog i ekonomskog. Neophodno je izboriti se s takvim problemima - kaže za Danas Aleksandar Vulin, predsednik Pokreta socijalista i kandidat na izbornoj listi „Pokrenimo Srbiju - Tomislav Nikolić“.

Kako sprečiti nasilje nad seksualnim manjinama u Srbiji i da li su postojeće kazne suviše blage ili primerene?

- U celini gledano, u Srbiji postoji adekvatna kaznena politika, ali problem se odnosi na sprovođenje zakona. Odnosno, teorija je dobra, ali praksa ne valja. Ilustracije radi, propisi nisu sprečili ni ministre da kradu, isti je slučaj i sa nasiljem nad seksualnim manjinama. Da bi zakoni bili uistinu primenjeni i da bi se izborili s nasiljem svake vrste, potrebno je da srušimo postojeću vlast, što će, uveren sam, poći za rukom našoj koaliciji. Budite sigurni da ćemo mi delotvorno primenjivati sve potrebne mere.

Treba li ove godine održati Paradu ponosa?

- Protivnik sam održavanja Parade ponosa, jer smatram da ničije seksualno opredeljenje ne treba uzdizati na nivo manifestacije.

Podržavate li inicijativu da se pripadnicima LGBT populacije dozvoli da stupaju u bračnu zajednicu i usvajaju decu?

- Nisam pristalica takve ideje. Ma koliko odobravao pravo svakog čoveka da se izjasni kako god želi, niko ne bi trebalo da nameće drugima svoj izbor, a upravo to bi se dogodilo kada bi seksualnim manjinama bilo omogućeno da stupaju u brak i usvajaju decu.

(Danas)

[Vel boy]

[/url]
- Protivnik sam održavanja Parade ponosa, jer smatram da ničije seksualno opredeljenje ne treba uzdizati na nivo manifestacije.


- Nisam pristalica takve ideje. Ma koliko odobravao pravo svakog čoveka da se izjasni kako god želi, niko ne bi trebalo da nameće drugima svoj izbor, a upravo to bi se dogodilo kada bi seksualnim manjinama bilo omogućeno da stupaju u brak i usvajaju decu.

- reci to heteroseksualcima kad se drpaju i zvale svukuda, kad se javno masovno venchavaju i lumpuju.....

- chuj gej brakovi i usvajanje dece su "nametanje drugima svoj izbor"

dobro neko reche, on bi i prostitutke ali da ne traze pare

sve su licemerni gad vulin i njegova bratija tzv. sns-ovci i seljailicevci rekli....

[Stripi]

Taj Vulin je išao sa mojim bratom u srednju.
Oduvijek je bio kreten.
Oduvijek.

[Vel boy]

eto ko je alternativa Tadicu u nesrecnoj Srbijici......

[Sheytan]

Pomoći Paradu ponosa

Organizacija "Parada ponosa Beograd" pozvala je danas državne organe u Srbiji da u potpunosti i bez odlaganja primene zaključke iz Rezolucije Evropskog parlamenta o evropskim integracijama Srbije, naročito u delu koji se odnosi na Paradu ponosa i poštovanje ljudskih prava LGBT zajednice.

"Očekujemo da svi državni organi pomognu održavanje Parade ponosa 2012. godine, prvenstveno sprovodeći svoja zakonska ovlašćenja prema onima koji prete nasiljem", navodi se u saopštenju.

Ta organizacija je podsetila da je u Rezoluciji Evropskog parlamenta izražena zabrinutost zbog nedostatka političke volje da se aktivno promoviše politika tolerancije i poštovanja osnovnih ljudskih prava LGBT zajednice, preneo je Radio Slobodna Evropa.

"Evropski parlament je u ovoj rezoluciji posebno osudio zapaljiv i diskriminatorni govor koji su koristili pojedini političari i sveštenici SPC i podsetio vlasti u Srbiji da je sloboda okupljanja jedno od osnovnih prava i vrednosti EU", dodaje se u saopštenju. (FoNet)

[Sheytan]

NOVA SRPSKA PolitičkA MISAO
Nova edicija, vol. XIX (2011), no. 1–2


TEMA BROJA

POLITIKA (homo)SEKSUALNOSTI


Slobodan Antonić: Gej pokret i borba za priznatost

Dušan Maljković: Kako huliganizovati neprijatelja: „kvir“ univerzalizacija protiv politike identiteta

Petar Anđelković: Politizacija polnih sklonosti i njene posledice

Mario Kalik:Homoseksualnost i „parada ponosa“

Slobodan Janković: O homoseksualnosti, pedofiliji i zakonu o zabrani diskriminacije

Vladimir Dimitrijević: Učenje pravoslavne crkve o homoseksualizmu:
greh ili „polna orijentacija"


Dosije

Đorđe Vukadinović: O „paradi ponosa“ i slabosti države

Aleksandar Dikić: Jedan drugačiji pogled na gej paradu

Ostoja Simetić: Parada je samo početak

Aleksandar Dikić: Kako pronaći rešenje za suživot s gej populacijom
O kažnjavanju dece

Zoran Milivojević: Razumno telesno kažnjavanje dece kao neotuđivo roditeljsko pravo

Jovan Mirić: Psihološka saznanja o telesnom kažnjavanju dece

Milan Škulić, Nenad Ilić, Slavoljub Saša Đurić: Zaštita dece ili „vršnjačko nasilje“ nad roditeljima


Ogledi

Željko Krstić: Nasilje nad nasilnicima

Goran Nikolić: Dinamika etničkih promena u BIH 1971–2011.


Sučeljavanja

Srđan Nikolić: Sloboda i seksualnost


In memoriam

Bogdana Koljević: Svetski optimizam i politička etika Svetozara

Stojanovića (1931–2010)


Osvrti

Radoš Ljušić: Srozavanje rodoljublja

Dobrica Gajić: Tucović i „albansko pitanje“


Recenzije, prikazi

Ratko Mitrović: Kosovo i naličje politike ljudskih prava

(Hans Hofbauer, Eksperiment Kosovo)

Mario Brudar: Više od sećanja, manje od svedočenja

(Vilijam Montgomeri, Kad ovacije utihnu)

Vladislav Đorđević: U odbranu dostojanstva nauke

(Slobodan Antonić, Iskušenja radikalnog feminizma)


UVODNIK

Od nasilno prekinutog pokušaja da se u Beogradu održi „gej parada“ (2001), a naročito od prošlogodišnjeg (2010) sukoba na beogradskim ulicama između 6.000 mladih ljudi i otprilike isto toliko policajaca povodom održavanja „parade ponosa“, tzv. „gej pitanje“ postalo je jedno od važnijih konfliktnih tačaka javne politike u Srbiji. O ovom pitanju se žestoko debatuje u medijima, a još žešće po alternativnim internet forumima i po blogosferi. Smatrajući da ova debata, po svojim političkim i socijalnim reperkusijama, zavređuje da bude uvedena i u sferu teorijskog mišljenja i naučne refleksije (što je, inače, u svetu već odavno slučaj), Uredništvo Nove srpske političke misli odlučilo je da priredi temat „Politika (homo)seksualnosti“.

Sporna teorijska pitanja vezana za ovu temu odnose se prvenstveno na njen referentni okvir. Da li je gej pitanje isključivo pitanje ljudskih prava, jednakosti i društvene tolerancije prema „manjinskom varijetetu normalne ljudske seksualnosti“, ili je u pitanju „revizija temeljnog moralnog i socijalnog sistema vrednosti“, borba za moć i uticaj interesnih grupa, te politički nametnuta tema preko koje se, u (polu)periferijskim zemljama, obezbeđuje dodatna kulturna hegemonija Vašingtona i Brisela? Da li je u pitanju opravdana borba za slobodu samoizražavanja, uključiv i slobodu izražavanja (homo)seksualnosti, ili je reč o razrađenoj ideološko-identitetskoj matrici koja je nametnuta kao obavezna politička nadogradnja privatne seksualne sklonosti jednog broja ljudi („homoseksualizam“)?

Već sam izbor pojmova koji će se upotrebljavati – „gej“, „LGBT zajednica“, „gej prava“, „gej borci za ljudska prava“, „homoseksualci“, „homoseksualizam“, „homofašizam“ itd. – svedoči o teorijskoj i ideološkoj poziciji autora koji ih upotrebljava, ali i o društvenoj borbi za moć da se stvari imenuju. Kada jedna grupacija uspe da svoje pojmove nametne u akademskom i medijskom polju, pa i u čitavom društvu, kao jedino ispravne (politički korektne) termine, to jasno manifestuje stepen njene socijalne moći i uspostavljenu simboličku/kulturnu dominaciju. Znajući da „dozvoljeni“ odnosno „preporučeni“ set pojmova snažno definiše ne samo čitav diskurs, već i njegove konačne teorijske rezultate, Uredništvo Nove srpske političke misli nije se mešalo u odluku autora koju će terminologiju koristiti. Tako u ovom našem tematu čitalac može naći kako „politički korektne“ termine („LGBT prava“), tako i one koji delimično odstupaju od tvrde linije političke korektnosti („homoseksualizam“). Naše je uverenje da se pluralizam u mišljenju, što je osnovna pretpostavka svake debate, može postići jedino pluralizmom u jeziku – naravno, u okviru elementarne akademske pristojnosti i u skladu sa uobičajenim naučnim standardima.

Čitalac će u temi broja naići na tekstove Slobodana Antonića, Dušana Maljkovića, Petra Anđelkovića, Marija Kalika, Slobodana Jankovića i Vladimira Dimitrijevića, koji su pisani sa ambicijom da se sistematično izloži jedno stanovište ili jedan pogled na problem. Verujemo da je pluralizam ovih stanovišta i pogleda važna vrlina ovog našeg tematskog bloka – vrlina koja je danas generalno, a pogotovo po ovom pitanju, dosta retka čak i u akademskim publikacijama, te smo zato u Uredništvu Nove srpske političke misli na nju naročito ponosni.

Iza ovog tematskog bloka sledi rubrika „Dosije“, sa istovetnom temom „politike (homo)seksualnosti“. U njoj se nalaze članci Đorđa Vukadinovića, Aleksandra Dikića i Ostoje Simetića, sa nešto izraženijom socijalno-analitičkom, ali i političko-aktivističkom dimenzijom. Oni su izvorno objavljeni na sajtu Nove srpske političke misli, kao reakcija na (otkazanu!) gej paradu 2011. godine. Iako predstavljaju jednu od artikulisanijih i žešćih rasprava koje su vođene po ovom pitanju, ovi članci sadrže mnogo argumenata i uzajamnog uvažavanja oponenata, čime se ova primerna debata svakako izdvaja iz naše uobičajene političko-socijalne publicistike, zbog čega smo i zaključili da bi je bilo uputno objaviti i u štampanom obliku u jednom teorijskom časopisu.

U isti tematski krug spada i tekst srđana nikolića, iz rubrike „Sučeljavanja“. On sadrži kritiku nekih teza iz članka Marija Kalika, čija je prva verzija takođe prethodno objavljena na sajtu NSPM.

I u ovom broju Nove srpske političke misli, pored nosećeg, objavljujemo i drugi, manji temat – „O kažnjavanju dece“. Njega čine autorski članci naših uglednih psihologa jovana mirića i Zorana Milivojevića, kao i intervju koji je saradnica NSPM Jovana Papan obavila sa profesorom prava Milanom Škulićem, teologom Nenadom Ilićem i psihijatrom Slavoljubom Sašom Đurđićem. Neposredan povod za ove članke bila je najava donošenja zakona kojim bi se zabranilo svako, pa i najmanje, fizičko kažnjavanje dece u Srbiji. Ova najava je izazvala burnu debatu u našoj stručnoj i široj javnosti, a Uredništvo je ovim tematskim blokom želelo da pruži svojevrsni teorijski doprinos ne samo toj debati, već i racionalnom formulisanju javne politike – barem kada je o ovom pitanju reč.

Pored navedenih temata, u ovom sadržajnom broju donosimo i prikaze novih knjiga Hansa Hofbauera, Vilijama Montgomerija i Slobodana Antonića, oglede Gorana Nikolića i Željka Krstića, kritičke osvrte Radoša Ljušića i Dobrice Gajića – kao i In memoriam našem istaknutom filozofu, intelektualcu i prijatelju NSPM-a Svetozaru Stojanoviću.

Ovim tematima i člancima Nova srpska politička misao još jednom potvrđuje svoj karakter višedisciplinarnog naučnog časopisa, koji je namenjen široj, ali kompetentnoj akademskoj publici i koji nastoji da na otvoren i pluralistički način osvetli najznačajnija pitanja u savremenom svetu i srpskom društvu – od onih socijalnih, preko političkih, do kulturnih. Naredni brojevi našeg časopisa, sa novim i raznovrsnim tematima, uvereni smo, nastaviće i unaprediti tu vrednu tradiciju Nove srpske politička misli.



REZIMEI

Slobodan Antonić

GEJ POKRET I BORBA ZA PRIZNATOST

Sažetak: Pojava netrpeljivosti prema LGBT osobama čest je predmet rasprava i kritika. Međutim, netolerancija koju pokazuju pojedini gej aktivisti – pogotovo u društvima u kojima je LGBT pokret jak – ne samo prema kritičarima gej pokreta već i prema onima koji o „gej pitanju“ drugačije misle, malo je istraživan fenomen. U ovom članku se najpre navode neki karakteristični slučajevi takve netolerancije, a zatim i dva karakteristična objašnjenja za takvo ponašanje. Oba objašnjenja se razmatraju i vrednuju, da bi se u zaključku autor još jednom založio, na metodološkom planu, za pluralistički pristup i multikauzalni model objašnjenja, a na planu društvene politike, za punu uzajamnu toleranciju mišljenja i vrednosnih stanovišta.

Ključne reči: LGBT, društveni pokreti, tolerancija, društvene borbe, ideologija.


Dušan Maljković

KAKO HULIGANIZOVATI NEPRIJATELjA: „KVIR“ UNIVERZALIZACIJA PROTIV POLITIKE IDENTITETA

Sažetak: Ovaj rad pokušava da ispita da li se „kvir“ (queer)1 može posmatrati kao još jedan uopšten, ali ipak poseban identitet, koji ne pravi razliku u kontekstu standardne podele na homo/bi/heteroseksualnost i tzv. politike identiteta,te da ponudi drugu opciju u okviru politike univerzalizma – „identitet bez identiteta“ kao transgresiju „kvira“ (Badju). Takođe će se ispitati mogućnosti za promenu standardne aktivističke politike uz kritiku nedostatka refleksije „klasne borbe“ – istražujući da li je ta vrsta politike bespovratno integrisana u liberalni kapitalizam; povezujući pojam manjinskog identiteta (uključujući i „gej identitet“) s ratom u Bosni (D’ Emilio); osvetljavajući nestanak socijalnih i razlika „životnog stila između homoseksualaca i heteroseksualaca“ (Beh). Tako ćemo stići do „postkvir“ budućnost u kojoj su seksualni identiteti „deteritorijalizovani“ u raznovrsne seksualne prakse (Delez) i dekonstruisani do nivoa beznačajnosti (identiteta).

Ključne reči: kvir, identitet, politika univerzalizma, homoseksualnost, ideologija.



Petar Anđelković

POLITIZACIJA POLNIH SKLONOSTI I NjENE POSLEDICE

Sažetak: U radu se ispituje savremeni fenomen LGBT aktivizma kao društveno-političkog pokreta. Ukazuje se na netačnost argumenata koje taj pokret iznosi sebi u prilog, i demonstrira se njegova iracionalna, selektivna i antidemokratska priroda. Razmatraju se pojmovi i razlike u domenu javnog i privatnog, u kontekstu njihovog korišćenja od strane tih aktivista. Pokazuje se kako je to delovanje direktan napad na osnove samog društva i koje se metode koriste u dotičnom napadu. Izlaže se kako oni relativizuju pojam porodice i objašnjava se opštedruštveni značaj heteroseksualnosti i parcijalni značaj homoseksualnosti. Opovrgava se argument povodom usvajanja dece od strane homoseksualnih parova. Ukazuje se na pojam normalnosti i sistema vrednosti i kako se njima manipuliše u prilog LGBT aktivizma. Razotkrivaju se zloupotrebe pojma manjine, kao i relativnost tog pojma. Govori se o zloupotrebama i manipulacijama koje se vrše u ime manjinskih prava, kao i podrivanja demokratskih načela. U zaključku se objašnjava prava ideološka priroda i motivacija tog aktivizma, a takođe i njegovo levičarsko poreklo.

Ključne reči: LGBT, gej, pol, sklonost, aktivizam, heteroseksualnost, homoseksualnost, javno, privatno, društvo, država, prava, brak, ljubav, porodica, manjina, levica, demokratija, liberalizam, legitimitet.


Mario Kalik

HOMOSEKSUALNOST I „PARADA PONOSA“

Sažetak: Tekst polazi od uočavanja podvojenog karaktera „Parade ponosa“, karnevalskog i protestnog. Karnevalski aspekt ove manifestacije jeste nelegitiman jer afirmiše homoseksualnost kao društveno sasvim prihvatljivu i seksualno sasvim normalnu orijentaciju. Naime, iz moderne perspektive Kantove moralne filozofije, homoseksualnost ne može biti moralna, samim tim ni prihvaćena kao opšta društvena vrednost, jer se ne može praktički univerzalizovati, tj. važiti kao opšti zakon. Svet u kome bi homoseksualnost univerzalno važila bio bi osuđen na propast. Zato homoseksualnost ne može biti izjednačena s heteroseksualnošću, kako zahteva gej ideologija. Heteroseksualnost jeste i mora ostati temeljna i dominantna seksualna orijentacija. Ona je jedini prirodni i normalni oblik seksualnosti, dok homoseksualnost od ovakve prirode i normalnosti odstupa. Ekstremistički napad na kategorije norme i normalnosti, kakav postoji u jednom krilu gej ideologije, besmislen je, ali i krajnje opasan. Ipak, bez obzira na to što je na načelnom, normativnom planu nelegitimna, homoseksualnost ima pravo ispoljavanja kao manjinska seksualna orijentacija. Zato su agresivni napadi konzervativne desnice na homoseksualce neprihvatljivi, i predstavljaju drugu krajnost, jednako lošu kao što je i militantna struja gej ideologije. Homoseksualcima moraju biti garantovana neka osnovna ljudska i građanska prava, od prava da upražnjavaju svoju seksualnu orijentaciju i da zbog nje ne budu diskriminisani u profesionalnom i društvenom životu, do prava da osnivaju zakonske zajednice. Stoga je protestni aspekt „Parade ponosa“ sasvim legitiman.

Ključne reči: „Parada ponosa“, homoseksualnost, heteroseksualnost, Kant, moralnost, prirodnost, normalnost, gej ideologija.


Slobodan Janković

O HOMOSEKSUALNOSTI, PEDOFILIJI I ZAKONU O ZABRANI DISKRIMINACIJE

Sažetak: Na hmoseksualnost se, u poslednjih nekoliko decenija, počelo gledati kao na uobičajeni „normalni“ način života. Ali, borba homoseksualnih i pro-homoseksualnih aktivista i dalje se nastavlja i sada je usredsređena na brak i pravo na usvajanje dece. Mnogi od istraživača koji su se svojevremeno zalagali za dekriminalizaciju homosekualizma i pomagali njegovo brisanje sa liste mentalnih poremećaja, danas rade isto i kada je reč o pedofiliji. Srpski političari, međunarodne vladine organizacije, LGBT organizacije i organizacije civilnog društva finansirane od zapadnih vlada, zalagali su se za Zakon protiv diskriminacije. Ovaj zakon, usvojen 2009, ne samo da ugrožava i potpuno ograničava slobodu govora, već donosi i mere koje potpomažu promociju LGBT prava više nego u većini drugih zemalja. Pitanje homoseksualne normalnosti još uvek je otvoreno, pošto istraživanja pokazuju da je ono povezano sa nekoliko mentalnih poremećaja i sâmo predstavljajući patologiju. Izgleda da postoji veza između homsekualizma i pedofilije, ali u ovoj studiji to je pitanje samo postavljeno, no na njega nije i definitivno odgovoreno.

Ključne reči: Zakon o zabrani diskriminacije, homosekualizam, pedofilija, mentalni poremećaj, parafilija.



Vladimir Dimitrijević

UČENjE PRAVOSLAVNE CRKVE O HOMOSEKSUALIZMU: GREH ILI „POLNA ORIJENTACIJA“

Sažetak: U prvom delu ovog članka iznose se zvanični stavovi pojedinih pomesnih crkava o homoseksualizmu. U drugom delu su predstavljeni stavovi pojedinih pravoslavnih sveštenika, koji su se sa problemom homoseksualnosti suočavali u pastirskoj praksi. Crkva je, po učenju Svetih otaca i po sopstvenoj samosvesti, bolnica u kojoj su ljudi prizvani da se leče od greha. Odbacivati greh, a s ljubavlju pomoći grešniku koji se kaje: takav je odnos Crkve prema homoseksualizmu i homoseksualcima.

Ključne reči: LGBT, hrišćanstvo, verski dogmati, Srpska pravoslavna crkva.


Zoran Milivojević

RAZUMNO TELESNO KAŽNjAVANjE DECE KAO NEOTUĐIVO RODITELjSKO PRAVO

Sažetak: U ovom radu daju se argumenti kojima se osporava inicijativa da se zakonima Republike Srbije roditeljima izričito zabrani da telesno kažnjavaju sopstvenu decu. Ukazuje se na potpunu neopravdanost namernog izjednačavanja telesne kazne s fizičkim maltretiranjem i nasiljem. Telesno kažnjavanje shvata se kao jedna od tehnika kažnjavanja, koja je, kao takva, deo disciplinskih metoda, koje su, opet, samo jedan deo odgoja i vaspitanja. Takođe se definiše razumno telesno kažnjavanje kao legitiman i legalan roditeljski postupak koji izaziva bol, ali ne povređuje dete. Definišu se tri situacije u kojima telesno kažnjavanje može biti jedini ili najučinkovitiji metod. Daju se i smernice koje mogu poslužiti da se telesno kažnjavanje razgraniči od fizičkog zlostavljanja. U radu definišemo sve pogrešne pretpostavke na kojima je zasnovana inicijativa da se roditeljima izričito zakonski zabrani telesno kažnjavanje vlastite dece..

Ključne reči: dete, roditelj, telesno kažnjavanje, fizičko zlostavljanje, invazivno i permisivno vaspitanje, socijalni inženjering



Jovan Mirić

PSIHOLOŠKA SAZNANjA O TELESNOM KAŽNjAVANjU DECE

Sažetak:U ovom radu autor vrši pregled psiholoških istraživanja koja mogu biti relevantna za pitanje o štetnom delovanju telesne kazne na psihički razvoj dece. Psihološka saznanja podeljena su u tri grupe, prema tome na koji su način nastala: na saznanja iz eksperimentalnih i neeksperimentalnih istraživanja i na saznanja iz kliničkog rada s pacijentima. Istraživači iz prve dve grupe decenijama nisu ni izdvajali telesnu kaznu kao posebno značajnu – tek krajem 90-ih javlja se prvo istraživanje s telesnom kaznom kao posebno izdvojenom. Klinička saznanja nisu u stanju da metodološki izdvoje tu vrstu kazne kao zasebnu. Osnovni zaključak glasi da psihologija ne raspolaže saznanjima da je svaka telesna kazna štetna. U završnom delu rada nude se odgovori na nekoliko psiholoških argumenata protiv telesnog kažnjavanja dece.

Ključne reči:teorija socijalnog učenja, učenje po modelu, informativno dejstvo kazne, asocijativno dejstvo kazne



Željko Krstić

NASILjE NAD NASILNICIMA

Sažetak: Nasilničko ponašanje osuđenih u zatvorima izvorište pre svega ima u sistemskim propustima, pa tek u naravi i ponašanju pojedinaca – osuđenika i službenika koji rade u zatvorima. Zatvori, odnosno rukovodeća elita i pojedini vaspitači i stražari, stimulišu i odobravaju postojanje neformalnih grupa, osuđeničkih kolektiva, preko kojih zavode mir u celokupnoj osuđeničkoj populaciji. Međutim, taj lažni mir zasnovan je na kompromisima i ima ogromnu cenu, koju najviše plaćaju osuđeni koji hoće mirno da izdržavaju kaznu, kao i službenici, stražari i vaspitači koji pokušavaju profesionalno da rade svoj posao. Neformalni sistem je nevidljivomesto susreta svih aktera za koje se pogrešno misli da su u nepomirljivom sukobu. Ipak, između ta dva entiteta postoji mnogo više sličnosti nego razlike. I kao što postoji osuđenička tipologija, tako su seiskristalisali i tipovi samih zatvorskih vaspitača.

Ključne reči: zatvori, nasilje, osuđenici, neformalni osuđenički sistem, vaspitači, Srbija


Goran Nikolić

DINAMIKA ETNIČKIH PROMENA U BIH 1971–2011.

Sažetak: Šesnaest godina po završetku rata nacionalna struktura BiH radikalno je izmenjena. Mnoge opštine u kojima su Bošnjaci, Srbi ili Hrvati činili većinu 1991. promenile su etničku sliku, uglavnom kao posledica ratnih zbivanja i kasnijeg preseljavanja ili nepovratka raseljenih. Sve tri nacije su homogenizovane. U odnosu na popis 1991. dolazi do pada udela Hrvata i ostalih i porasta udela Bošnjaka (verovatno su apsolutna većina) i Srba u BiH. Tendencije promene udela tri nacije u BiH postojale su pre rata (izraženija emigracija i manji natalitet Hrvata i Srba) i bile bi nastavljene u svakom slučaju. I u Distriktu Brčko, koji je na neki način paradigma stanja u BiH, mnoga naselja u kojima su Bošnjaci, Srbi ili Hrvati činili većinu 1991. promenilasu etničku sliku, s tim da je udeo Srba znatno porastao.

Ključne reči: nacionalna struktura, 1971, 1991, 2011, BiH, RS, FBiH, Distrikt Brčko.


NEW SERBIAN PoliticaL THOUGHT
New Edition, vol. XIX (2011), no. 1–2


SUMMARIES AND CONTENT

Slobodan Antonić

GAY MOVEMENT AND THE STRUGGLE FOR RECOGNITION

Summary

The emergence of intolerance towards LGBT people is often the subject of debate and criticism. However, the intolerance demonstrated by some gay activists – especially in societies where the LGBT movement is strong – not only towards critics of the gay movement, but also to persons thinking differently about a „gay issue“, is little studied phenomenon. In this article author, first, presented some typical cases of such intolerance, and then discussed two distinctive explanations for this behavior. Both explanations are evaluated, and, in conclusion, author once again pledged, at the methodological level, for the pluralist approach and multicausative model of explanation, and, in the field of social policy, for the full accepting of mutual tolerance in opinions and in value standpoints.

Key words: LGBT, social movements, tolerance, social struggles, ideologies.



Dušan Maljković

HOW TO HOOLOGANIZE THE ENEMY – QUEER UNIVERSALIZATION VS. IDENTITY POLICY

Summary

This paper attempts to exam weather “queer“ can be perceived as yet another generalized, but still particular identity (that doesn’t really makes a difference in the context of standard division of homo/bi/heterosexuality and (so called) identity politics), and offer another option in the frame of politics of universalism – “identity without identity“ as a mode of transgressing “queer“ (Badiou). It will also investigate possibilities of transforming standard activist politics into “universalized politics“ by criticizing the lack of reflection on “class struggle“ – whether it is possible or not, examining if that sort of politics has been irrecoverably integrated into liberal capitalism; connect the notion of minority identities (including “gay identity“) with war in Bosnia (D’ Emilio) and point out it thus represents a dead-end to notion of “queer“; and shad light upon the vanishing social and “lifestyle“ difference between homosexuality and heterosexuality (Bech) and thus entering “post-queer“ social future where sexual identities are deteritorialised into particular sexual practices (Deleuze) and deconstructed to the level of no identity-divisional importance.

Key words: queer, identity, politics, universalism, homosexuality, ideology.


Petar Anđelković

POLITICIZATION OF SEXUAL PREFERENCES AND THE ENSUING CONSEQUENCES

Summary

In this paper the author investigates the modern phenomenon of LGBT activism as a social and political movement. The author points to the fallacy of arguments proposed by this movement and demonstrates its irrational, selective and anti-democratic nature. Concepts and differences in the fields of the public and private spheres are being considered in the context of their use by these activists. The author then demonstrates that their activism is a direct attack on the foundations of society itself and which methods are used for this kind of attack. This is followed by a description of how they make the concept of family relative and explanations of the significance of heterosexuality in society and partial significance of homosexuality. The author goes on to refute the argument about child adoption by homosexual couples and points to the concept of normality and the system of values and how they are manipulated in favor of LGBT activism. Abuse of the concept of minority and its relativity are further exposed. Manipulation and abuse of minority rights and undermining democratic principles were also mentioned. The author concludes the paper by describing the real ideological nature and motivation behind LGBT activism and its leftist origin.

Key words: LGBT, gay, sex, preference, activism, heterosexuality, homosexuality, public sphere, private sphere, society, state, rights, marriage, love, family, minority, left, democracy, liberalism, legitimacy.



Mario Kalik

HOMOSEXUALITY AND PRIDE PARADE

Summary

This text begins by spotting the dual character of the ‘Pride Parade’, i.e. its carnival and protest aspects. The carnival aspect of this event is not legitimate because it promotes homosexuality as a socially acceptable and a normal sexual orientation. From a modern perspective of Kant’s moral philosophy, homosexuality cannot be normal, and it therefore cannot be generally accepted as a social value, because it cannot be universalized in practice, i.e. it cannot be a general principle. A world in which homosexuality would have a universal value would be doomed. Therefore, homosexuality cannot be on an equal footing with heterosexuality, which is what gay ideology requires. Heterosexuality is and must remain the fundamental and dominant sexual orientation. It is the only natural and normal form of sexuality, while homosexuality deviates from this nature and normality, even if it is doubtless that it is not a mental disease. An extremist attack on the categories of norm and normality, launched by some proponents of gay ideology, is ridiculous, but is also extremely dangerous. However, regardless of the fact that in terms of principles and norms homosexuality is not legitimate, it can still be expressed as minority sexual orientation. That is why aggressive attacks of the conservative right on homosexuals are unacceptable and are just another extreme, as bad as the militant wing of gay ideology. Homosexuals must be guaranteed certain basic human and civil rights, starting with the right to enjoy their sexual relationships and not to be discriminated against in their professional and social rights, including the right to register their partnerships. Therefore, the protest aspect of the ‘Gay Parade’ is absolutely legitimate. However, these rights have to be followed by fulfilling duties in terms of moral and social duties of procreation and raising children. Even if they cannot directly contribute to this task, homosexuals can participate in and help to achieve this significant value and goal in many indirect ways.

Key words: ‘Gay Parade’, homosexuality, heterosexuality, Kant, morality, naturalness, normality, gay ideology, relativism, conservative right, homosexual rights.


Slobodan Janković

ABOUT HOMOSEXUALITY, PEDOPHILIA AND ANTI-DISCRIMINATION LAW

Summary

Homosexuality has become to be considered as an ordinary ‘normal’ lifestyle in recent decades. Battles of homosexual and pro-homosexual activist still continues and are now focused on marriage and rights to adopt children. Many of the researchers who advocated and helped decriminalisation of homosexualism and extromission of it from the lists of mental disorders are today advocating the same for the pedophilia. Serbian politicians, international governmental organisations, LGBT organisations and civil society organisations funded by western governments have advocated the Law against discrimnation. This Law, proclaimed in 2009, not onlz that endangers and utterly limits the freedom of speech, but it provides measures that cherish to promote LGBT rights more than in vast majority of countries. The issue of the homosexual normality is still on the table since the research shows it is linked to several mental disorders and does itself is a pathology. It seems that there is also link between homsexualism and pederasty, but that question is only posed and not answered in this study.

Key words: Anti-discrimination law, homosexualism, pedophilia, mental disorder, paraphilia.


Vladimir Dimitrijević

SIN OR SEXUAL ORIENTATION? CONCEPTION OF ORTHODOX CHURCH ABOUT HOMOSEXUALITY

Summary

In first part of this article author sums up the official attitude of some Orthodox churches about homosexuality. The second part presents the attitudes of some Orthodox priests, who were faced with the problem of homosexuality in pastoral practice. According to teachings of the Holy Fathers and according to the Church`s self-consciousness, the Church is a hospital where people are called to heal the sin. Reject sin, and with love help to a sinner who repents – such is the relationship of the Church toward homosexuality and homosexuals.

Key words: LGBT, Christianity, religious dogmas, the Serbian Orthodox Church.


Zoran Milivojević

REASONABLE CORPORAL PUNISHMENT OF CHILDREN AS AN INALIENABLE RIGHT OF PARENTS

Summary

In this paper the author provides arguments against the initiative to impose a legal ban on parental corporal punishment of children. The author points to unfairness of intentional elimination of differences between corporal punishment and physical abuse and violence. Corporal punishment is seen as a technique of punishment, which is, as such, part of disciplinary methods, which are, in turn, just a small part of upbringing and raising children. The author also defines reasonable corporal punishment as a legitimate and legal means which causes pain, but does not cause injuries to the child. There are three situations in which corporal punishment can be the only or the most efficient method. The author provides guidelines which can serve to distinguish between corporate punishment and physical abuse and defines all false assumptions which are the basis of the initiative to impose a legal ban on parental corporal punishment of children.

Key words: child, parent, corporal punishment, physical abuse, invasive and permissive parenting, social engineering.

Jovan Mirić

PSYCHOLOGICAL FINDINGS ABOUT CORPORAL PUNISHMENT OF CHILDREN

Summary

In this paper the author provides a survey of psychological research that can be relevant for discussion on harmful effects of corporal punishment on psychological development of children. Psychological findings are classified into three groups, looking at what they are based on: findings based on experimental and non-experimental findings and those based on clinical work with patients. Researchers whose findings are classified in the former two groups did not even mention corporal punishment as a significant factor for decades; only in the 1990s did the first research in which corporal punishment was mentioned as significant appear. Clinical findings fail to single out this kind of punishment due to deficient methodology. The author’s main conclusion is that psychology does not have information that every kind of corporal punishment is detrimental. The last part of the paper offers answers to several psychological arguments against corporal punishment of children.

Key words: social learning theory, observational learning, informative effect of punishment, associative effect of punishment.


Željko Krstić

BULLYING BULLIES

Summary

Violent behavior of prison inmates stems primarily from faults in the system, but also from individuals’ temper and behavior, i.e. from inmates and prison employees. Prisons and prison management and some prison officers encourage and approve of existence of informal groups, i.e. inmates’ communities, which they use to exercise control over prison inmates. However, this false sense of peace is based on compromises and its price is huge, usually paid by inmates who want to serve their sentences in peace, as well as by employees and other prison officers who try to do their jobs professionally. This informal system is an invisible meeting place of all participants who are mistakenly thought to be in constant conflict. However, there are more similarities than differences between these two entities. We can identify several types of prison officers, as is the case with prisoners

Key words: prisons, violence, convicts, informal prison communities, prison officers, Serbia.

Goran Nikolić

THE DYNAMICS OF ETHNIC CHANGE IN B&H 1971–2011.

Summary

Ethnic structure of Bosnia and Herzegovina, now sixteen years after the war, is radically changed from the pre-war period. Many municipalities in which Bosniaks, Serbs and Croats made ​​up majority of population in 1991 have changed its ethnic structure picture, largely as a result of war and the subsequent resettlement of displaced persons. All three nations are homogenized. In relation to the 1991 census there is decline in the share of Croats and ‘others’ and increase the share of Bosniaks (probably to the level of absolute majority) and Serbs. Tendencies of changes in the ethnic composition of B&H were present before the war (pronounced lower birth rate and emigration of Croats and Serbs) and woulD be continued in any case.

In Brcko District, which is in some ways a paradigm of the situation in B&H, many settlements where Bosniaks, Serbs and Croats made ​​up most of the population in 1991 changed its ethnic picture, with the proportion of Serbs increased considerably.

Key words: national structure, 1971, 1991, 2011, B&H, RS, FB&H, Brcko District.

[Synesthesia]

Srbija u okviru inicijative Saveta Evrope za LGBT prava

Generalni sekretar Saveta Evrope Torbjorn Jagland ukazao je danas da se pripadnici LGBT populacije i dalje suočavaju sa netolerancijom i preprekama u većini evropskih zemalja i uputio poziv na pridruživanje inicijativi za njihovo otklanjanje, koju je pokrenulo šest država, među kojima i Srbija. Jagland je kao primere naveo kršenje prava na pristup zdravstvenoj nezi i obrazovanju, zatim prava na porodični život, kao i homofobične izjave političara.

Jagland je u saopštenju naveo da Savet Evrope sarađuje sa Srbijom, Albanijom, Crnom Gorom, Italijom, Letonijom i Poljskom kako bi se sproveli projekti na ovu temu.

- Diskriminacija i predrasude protiv pripadnika lezbijske, gej, biseksualne i transrodne populacije i dalje ugrožavaju živote miliona Evropljana i ne mogu se ignorisati - poručio je Jagland.

Među društvenim preprekama sa kojima se pripadnici LGBT populacije suočavaju u većini zemalja članica Saveta Evrope, Jagland je, između ostalog, naveo zabrane i administrativne prepreke za organizovanje parada ponosa, diskriminaciju u pogledu prava na zapošljavanje, kršenje slobode izražavanja, ističući da se ove prepreke sa lokalnog i regionalnog nivoa često prenose na nacionalni.

Jagland je, takođe, ukazao na probleme pomenute u izveštaju komesara za ljudska prava od septembra 2011, među kojima su kršenje prava na pristup zdravstvenoj nezi i obrazovanju, zatim prava na porodični život, kao i homofobične izjave političara.

Mnoge zemlje preduzele su važne korake kako bi obezbedile zakonsku jednakost pripadnika LGBT populacije, a nacionalne vlasti su dužne da se pobrinu da njihove zemlje ispune međunarodne kriterijume u tom pogledu, istakao je Jagland.

[space_oddity]

Virtuelni Muzej nasilja u Srbiji

[zphibrid]

Otvara se gej kvart u Ulici kraljice Natalije

http://www.media1.rs/drustvo/hronika/11 ... e_Natalije

[Vel boy]

ju, komentara tik ispod vesti..... "puni milosti" na veliki petak....

[Casino]

http://www.gay-serbia.com/pretucen-gej- ... ovic-8334/" target="_blank

http://www.gay-serbia.com/beograd-prajd ... nosa-8335/" target="_blank

[Casino]

Po'apsise gejOve

http://www.kurir.rs/crna-hronika/beogra ... ak-2554963" target="_blank

[antibiotic]

Irena Mišović prvi put otvoreno o GEJ BRAKU svoje ćerke: Nisam očekivala da mi odmah sve kaže (VIDEO)

http://www.blic.rs/zabava/vesti/irena-m ... ah/6ky73wm" target="_blank

[*deni*]

Ovo je već prevršilo svaku meru

https://www.srbijadanas.com/vip/vip/umo ... 2017-08-04

[tajfun983]

^ Dobro si ispao na slici. Kao ucviljena udovica pred porotom.

[*deni*]

Ma, evo ja, koja sam poznata po tome sto volim publicitet, priznajem da mi se ovo zgadilo.
Pisala sam redakciji demanti, jer kokoska je vijana i hvatana iskljucivo iz prehrambenih razloga, moras da je uhvatis, neces joj valjda molbu slati u kokosinjac ljubazno da dodje sama u supu, ali mrka kapa.
Sreca, pa se to utapa u more jos debilnijih tekstova koji se svakodnevno objavljuju, pa ne izaziva neku vecu pozornost.

[tajfun983]

^ Vazno da je slika dobra, a clanak jeste trash.

[antibiotic]

o boze sacuvaj

[stardust81]

Jadna kokoska

[alexandermagic]

Konstatiras li to i kad glodjes krilca i mazes pastetu na kruh ?

[*deni*]

Pa da. Kokoska se uhvatiti mora, NEKO je uhvatiti mora, to je van svake sumnje i diskusije, e sad - sigurno postoje u tome i vestije persone od mene, no, medjutim, imam iskonski strah od pernate zivine, koji vucem od detinjstva, kada me je kroz ogradu kokosinjca kljucnuo za prst petao.
Zato danas tako smotano, malo i kolebljivo i dugo hvatam koku u kokosinjcu. Imam taj nelagodan iracionalan osecaj da ce me napasti, mada ratio kaze da se ona svakako vise plasi mene, nego ja nje.

[tajfun983]

^ Achtung, achtung! Kokoske su minijaturni dinosauri.

[*deni*]

U svakom slucaju, ako je ista pozitivno u ovoj inace do kraja sramnoj " vesti " jeste to sto se izaslo iz tog i dalje preteznog manira da se o pederastiji pise samo kroz prizmu Prajda i zahteva za ravnopravnost i uslo konacno malo i u domaci mejnstrim. Ako moze da se pise gde je koja domaca estradna droca pokazala veliku zadnjicu, " zapalila internet " golom bradavicom, ko je koga sekirom zatukao u Centru za socijalni rad, moze vala i o ovoj kokoski i o gej ubici.
Budimo ravnopravni i u debilitetima.

[stardust81]

Ribo, pa ti si poznata!!! Daj autogram
Alex, ma ja cu ujutro pevca da okratim za glavu, ošurim, pa da očerupam (ala je ovo zvucalo gay) Pa nije samo denika moderna seljanka... a tek da vidis kako čerupam... Zvali su me Toša, čerupač pilića...
https://youtu.be/gZpkXxo3TE8" target="_blank

[Casino]

https://www.gay-serbia.com/mladic-pretu ... lubu-8614/" target="_blank