- 03 Jun 2008, 04:23
#1132518
Gnevni očevi, suočeni sa potpuno stukturisanim homoseksualnim ponašanjem svoga sina ili kćeri, neretko prete svojoj deci da će ih pre ubiti nego im dozvoliti takvo ponašanje
Evrosong u Beogradu prošao je, prema prvim podacima, bez incidenata, uz mnogo muke gej organizacija da zaštite očekivano veliki broj gostiju homoseksualaca. Osamdesetih godina dvadesetog veka homoseksualizam je izbačen iz medicinskih, psihijatrijskih klasifikacija i izbrisan iz spiska bolesti, a „Evrosong“ 2008. godine su organizacije homoseksualaca videle kao prvu priliku da pozovu i ovdašnje zvaničnike i medicinske stručnjake da se i oni izjasne o tome da li je homoseksualnost bolest.
Od 1973. godine, inače, prava koja se odnose na seksualnu orijentaciju i seksualno funkcionisanje manjinskih seksualnih grupa - homoseksualaca, lezbijki, biseksualaca i drugih - ušla su u grupu osnovnih ljudskih prava. Iako su mnoge zemlje dozvolile brak između homoseksualaca, to pitanje je ipak ostalo kontroverzno, nabijeno predrasudama neretko i samih istraživača, kao i prvorazredno političko i društveno pitanje. Zbog neretko emotivnog odnosa homoseksualnih istraživača i predrasuda većinske heteroseksualne grupe (prema nekim istraživanjima taj odnos je 80 prema 20 odsto), ostalo je nejasno šta je medicina otkrila poslednjih decenija što je promenilo shvatanje o homoseksualcima, čije su potrebe kroz vekove bile u tajnosti.
Seksualni psihoterapeut Ljubomir Erić kaže da, nažalost, medicina nije otkrila ništa epohalno, ali je odluka doneta iz društvenih, kulturnih i političkih razloga, kao opravdana zaštita pripadnika jedne manjinske grupe koji nisu imali odgovarajuća ljudska prava.
Da li to znači da u toj odluci medicina nije imala odlučujuću reč?
- Da, to upravo to znači. Problem homoseksualizma je prerastao okvire medicine i postao prvorazredni društveno-politički problem koji je tako rešen. Kako je humana seksualnost uglavnom bila pod okriljem psihijatrije, takva odluka je prepuštena njima.
Da li je to ispravan postupak?
- Da, u potpunosti. Ali, pozadina te odluke najbolje se može razumeti kada se poznaje istorijski razvoj odnosa društva i medicine prema homoseksualizmu. Pouzdano se zna da se homoseksualna aktivnost u nekom obliku odvijala u većini, ako ne u svim ljudskim kulturama, odobravano ili osporavano. U antičkoj Grčkoj i Rimu homoseksualna aktivnost oba pola bila je široko rasprostranjena i opštetolerisana, veličana je u filozofskim spisima kao najviša forma ljubavi. Međutim, voljna homoseksualnost odraslih ismejavala se i karikirala u književnim i istorijskim komentarima.
Opširnije ovde ...
Evrosong u Beogradu prošao je, prema prvim podacima, bez incidenata, uz mnogo muke gej organizacija da zaštite očekivano veliki broj gostiju homoseksualaca. Osamdesetih godina dvadesetog veka homoseksualizam je izbačen iz medicinskih, psihijatrijskih klasifikacija i izbrisan iz spiska bolesti, a „Evrosong“ 2008. godine su organizacije homoseksualaca videle kao prvu priliku da pozovu i ovdašnje zvaničnike i medicinske stručnjake da se i oni izjasne o tome da li je homoseksualnost bolest.
Od 1973. godine, inače, prava koja se odnose na seksualnu orijentaciju i seksualno funkcionisanje manjinskih seksualnih grupa - homoseksualaca, lezbijki, biseksualaca i drugih - ušla su u grupu osnovnih ljudskih prava. Iako su mnoge zemlje dozvolile brak između homoseksualaca, to pitanje je ipak ostalo kontroverzno, nabijeno predrasudama neretko i samih istraživača, kao i prvorazredno političko i društveno pitanje. Zbog neretko emotivnog odnosa homoseksualnih istraživača i predrasuda većinske heteroseksualne grupe (prema nekim istraživanjima taj odnos je 80 prema 20 odsto), ostalo je nejasno šta je medicina otkrila poslednjih decenija što je promenilo shvatanje o homoseksualcima, čije su potrebe kroz vekove bile u tajnosti.
Seksualni psihoterapeut Ljubomir Erić kaže da, nažalost, medicina nije otkrila ništa epohalno, ali je odluka doneta iz društvenih, kulturnih i političkih razloga, kao opravdana zaštita pripadnika jedne manjinske grupe koji nisu imali odgovarajuća ljudska prava.
Da li to znači da u toj odluci medicina nije imala odlučujuću reč?
- Da, to upravo to znači. Problem homoseksualizma je prerastao okvire medicine i postao prvorazredni društveno-politički problem koji je tako rešen. Kako je humana seksualnost uglavnom bila pod okriljem psihijatrije, takva odluka je prepuštena njima.
Da li je to ispravan postupak?
- Da, u potpunosti. Ali, pozadina te odluke najbolje se može razumeti kada se poznaje istorijski razvoj odnosa društva i medicine prema homoseksualizmu. Pouzdano se zna da se homoseksualna aktivnost u nekom obliku odvijala u većini, ako ne u svim ljudskim kulturama, odobravano ili osporavano. U antičkoj Grčkoj i Rimu homoseksualna aktivnost oba pola bila je široko rasprostranjena i opštetolerisana, veličana je u filozofskim spisima kao najviša forma ljubavi. Međutim, voljna homoseksualnost odraslih ismejavala se i karikirala u književnim i istorijskim komentarima.
Opširnije ovde ...