Film "Gay Deceivers": Pedeset godina kasnije

Jasno je da je 1969. godina ostavila dubok trag u ljudskoj istoriji – od rata u Vijetnamu, preko Stonewall revolucije, Judy Garland, Charlesa Mansona, Woodstocka, pa sve do sletanja na Mesec, a poslednja godina te decenije donela je i preokret na filmu, a sa „Midnight Cowboy“ koji između redova priča i o jednom kvir prijateljstvu. Film je sledeće godine dobio i Oskara za najbolje filmsko ostvarenje, te je zajedno sa drugim filmovima o seksualnoj revoluciji pokrenuo rasprave o braku, monogamiji i rodnim ulogama.

Te godine se pojavio još jedan film – „The Gay Deceivers“ – koji se, istina, ne kvalifikuje kao umetničko delo koje je donelo velike promene, već samo kao komercijalna komedija koja je uglavnom nestala iz kulturne istorije. To ne znači da gledanje filma danas ne predstavlja zanimljivo iskustvo, a posebno ako se ima u vidu da zaplet koji priča o dvojici strejt muškaraca (igraju ih Kevin Coughlin i Larry Casey) koji se pretvaraju da su gej kako bi izbegli regrutaciju, predstavlja preteču filmova kao što su „Mrs. Doubtfire“ i „I Now Prounounce You Chuck and Larry“.

Dok su šale plitke i ne naročito inteligentne, a anti-gej parole vrlo prisutne, film nudi i par osvrta na momente iz gej kulture tog vremena na koje strejt Amerika još uvek nije bila navikla. Tako u filmu mogu da se vide umetnička dela neafirmisanih kvir umetnika, počeci drag umetnosti, te da se čuje koliko kruzing može da bude razlog za usamljenost, i koliko je teško održati romantičnu vezu u svetu koji nije prijateljski nastrojen. Tako u jednoj sceni nepoznati gej muškarac priča o tome kako strejt ljudi misle da su „homoseksualci životinje, što je razlog zbog kojeg gejevi često ostaju bez posla,“ pa je zanimljivo da isti problem postoji i pedeset godina kasnije.

Iako ovaj film ilustruje jedno doba u kojem je bilo još teže živeti kao gej, lezbijka ili trans osoba, „The Gay Deceivers“ je dragocen za savremenu kvir publiku, ako ništa drugo a ono zbog Michaela Greera u ulozi stanodavca Malcolma DeJohna, koji je, navodno, sam napisao sve dijaloge u kojima učestvuje, i tako ulogu koju igra iz stereotipa uzdigao u nešto hrabro i u to vreme nesvakidašnje.