Da li se stidimo seksualne orijentacije?

Ljudi koji javno deklarišu svoju seksualnu orijentaciju žive mnogo srećnije, pokazala su istraživanja. Međutim, to važi samo za pripadnike društava koja se prema seksualnim slobodama odnose liberalno.

Kada javno priznate da ste gej muškarac, lezbejka ili biseksualac, dokazano je da ćete živeti srećnije. Međutim, psihološke koristi razotkrivanja seksualnog identiteta kakve su manja agresivnost, smanjenje depresivnosti i povećanje samopouzdanja, zavise u velikoj meri od vašeg okruženja.

Rezultati studije objavljene u biltenu „Socijalna psihologija i nauka o ličnosti" naročito ističu važnost kreiranja normalnog radnog okruženja i društvenih okvira koji će biti otvoreni za sve ljude, a naročito gej muškarce, lezbejke ili biseksualce.

Decenije istraživanja otkrile su da u takvim sredinama homoseksualci mogu da razviju autentičan doživljaj sebe, a okruženje navikava na odsustvo diskriminacije svih manjina.

Sa druge strane, studije su potvrdile da držanje seksualne orijentacije u tajnosti nosi ozbiljne psihološke rizike, komplikovanije ljubavne veze, više stresa, pa čak i samoubilačke nagone.

Uprkos visokoj ceni „tajnog života" i koristima od otvorenosti, rezultati ranijih istraživanja pokazali su samo blago poboljšanje mentalnog stanja kod otvorenog pokazivanja seksualne orijentacije.

Problem je u tome što se takve osobe često susreću sa stigmom i diskriminacijom koja narušava njihov kvalitet života i ukupno zadovoljstvo istim.

U grupama koje su otvorene za sve razlike među ljudima, pojedinci imaju mnogo veću psihološku korist, ali među ljudima koji ne prihvataju njihovu orijentaciju, stereotipi poništavaju svaki mogući lični napredak.

Kako bi izmerili takve različite efekte, istraživači su ispitali 161 lezbejku, gej muškarca i biseksualnu osobu o njihovim iskustvima u pet grupa: sa prijateljima, u porodici, kolegama s posla, drugarima iz škole i religioznoj zajednici.

Odgovori su dati anonimno putem interneta.

Za svaku od ovih pet društvenih grupa, učesnici su „merili" svoj osećaj otuđenosti, zatim, blagostanja, prihvatanja ili podrške.

U grupama koje su sa osuđivanjem gledale na različitost u seksualnoj orijentaciji učesnici su bili mnogo zatvoreniji.

Uglavnom su svoje preferencije krili u religioznim zajednicama (69 odsto), školama (50 odsto) u na poslu (45 odsto).

Nešto otvoreniji bili su prema članovima porodice (36 odsto), dok su prijatelji pokazali najviše razumevanja za gejeve, lezbejke i biseksualne osobe.

Takođe, 13 odsto učesnika priznalo je da je osetilo olakšanje i spokoj kada su o svojoj orijentaciji razgovarali s prijateljima.

Studija koja je obuhvatila ispitanike starosti od 18 do 65 godina, otkrila je da godine ne igraju bitnu ulogu u odluci da se seksualna orijentacija javno prizna, kao ni pol.

B92