www.gay-serbia.com
|
www.gay-serbia.com |
Ovo je priča za one koji ovoga leta nisu mogli na more. Ovo je priča i za one koji vole neobične kombinacije kada se odmaraju. Priča je i za one koji rade u turizmu, pa im je letnji odmor nedostupan. Antalija, biser Mediterana i turske obale, godinama je omiljena destinacija zapadnoevropskim turistima u zimskom periodu. Ta vrsta odmora je kod nas još uvek u pelenama, ali je poslednjih godina primetno sve veće interesovanje za „letovanjem" zimi. Malo je poznato da su kapaciteti u Antaliji već desetak godina rasprodati u periodu od novembra do aprila, i da zapadni turisti tamo ostaju od tri do čak šest nedelja. Zahvaljujući agenciji „1 A Travel", sada je Antalijska regija u zimskom periodu dostupna i našim turistima.
Prvenstveno, klima koja je izuzetno blaga, temperature koje su oko 15 stepeni i blag topao vetar, idealni su za relaksirane šetnje pored obale i uživanje u brojnim kafeima. Sa druge strane, jednočasovnom vožnjom od centra Antalije (malo kraće od Kemera, sat duže iz Alanje), dolazi se na prelepe skijaške terene Saklikenta, planine koja se uzdiže iznad Antalijskog zaliva. Jednom rečju, pre podne bazen, popodne skijanje, uveče lagana šetnja, noću diskoteke....Za svakoga po nešto, za nekoga sve.
Ovaj period godine je takođe idealan i za obilaske prirodnih lepota i antičkih lokaliteta za sve one koji jednostavno po visokim temperaturama nemaju snage za to. U zimskom periodu, sunce nije opterećujuće, i svi izleti se mogu realizovati sa mnogo manje napora. Zato vam i predstavljamo Perge, antički lokalitet koji je najprijatnije obilaziti upravo zimi.
Perge, jedan od najpoynatijih gradova drevne Pamfilije, prona]en je u udolini između dva brega, 4km zapadno od reke Aksu, kako se i naziva 2 km udaljeno predgrađe Antalije. Prvi ga u pisanoj formi spominje Skilaks, dok iz Novog Testamenta saznajemo i da se u antičko vreme do Pergi moglo stići i vodenim putem. Antička reka Kestros (Aksu) omogućavala je navodnjavanje, a takođe je i bila plovna oko 12km od ušća uzvodno, što je bio prilaz moru koji obezbeđuje kako jaku trgovinutako i zaštitu od pirata jer se sam grad nalazi dublje u kopnu. U kasnijim spisima i mapama, Perge je centralni grad po važnosti na putu od Pergamona na yapadu do Sidea na istoku.
Po Strabu, grad je otkriven nakon Trojanskog rata od strane helenskih kolonista iz Argosa pod vođstvom heroja Mopsosa, o čemu su dokazi nađeni na helenskoj gradskoj kapiji, na kojoj su nađene statue sa imenima 7 junaka - Mopsos, Kalkas, Riksos, Labos, Mahaon, Leonteus i Miniasas, koji su otkrili grad. ( Mopsos, Calchas, Riksos, Labos, Machaon, Leonteus, Minyasas)
U VII veku p.n.e. Perge padaju u ruke najpre LIdijaca a zatim Persije, sve do dolaska Aleksandra Velikog. Aleksandru Velikom, Perge su se predale bez borbe 333 godine pre.n.e. što se smatra logičnim jer grad tada još nije bio okružen zidinama pa bi otpor bio uzaludan. Iz Pergi Aleksandrova vojska osvaja i Side i Aspendos.
Nedugo nakon Aleksandrove smrti grad pada pod Seleucidsko kraljevstvo pod kojim menja ime u Pergamum. Oko 133 godine pre n.e. Kralj Pergamuma prilazi Rimskom carstvu od tada su Perge nezavisan grad. Iz tog perioda datiraju mnogi bitni objekti i ulice sa kolonadama.
Smatra se da je Artemidin hram tada postojao, a dokazi su reljefi hrama na novčićima i zapisi istoričara tog vremena. Međutim, ma koliko je Artemida Pergska bila poznato božanstvo tog perioda, ostaci hrama nikada nisu pronađeni. Popularnost ove Anadolijske boginje ogleda se u umetnosti ne samo ove regije nego i celog Mediterana.
Od 46 godine n.e., Perge postaju važan centar hrišćanstva, o čemu svedoči Novi testament, knjiga apostola koja govori da je Sveti Pavle (St. Paul) putovao od Kipra u Perge odakle ide u Antiohiju i Pisidiju... U prvoj polovini IV veka, za vreme vladavine Konstantina Velikog, Perge postaju značajan centar hrišćanstva i jedan od najvećih i najlepših gradova cele Anadolije.
Opedenje važnosti Pergi nekako dolazi paralelno sa prestankom plovnosti reke Aksu i najezdom Arapa polovinom VII veka, kada se veliki broj stanovništva iseljava u Antaliju.
Prvi objekat na koji se nailazi po ulasku u grad je grčko-rimski Teatar izgrađen na južnoj padini Kokabelen brda ( Kochabelen ). Sadrži 19 nivoa za sedenje u donjem i 23 u gornjem delu, pa se kapacitet Teatra procenjuje na 13000 mesta. Teatar datira iz 1000. godine p.n.e. Scena je široka 52 metra. Unutrašnji zidovi su bili obloženi mermernim reljefom i delovi reljefa se još uvek ponegde mogu zapaziti, kao npr. scene Dionisovog rođenja i života, boga vina, koji je bio zaštitnik Teatra.
Dalje, sada asfaltnim putem ulaska u grad, nalazi se jedan od danas najočuvanijih antičkih stadiona. Stadion je druga po veličini građevin Pergi, širok 34 a dugačak 334 metra, i primao je oko 12000 gledalaca. Stadion se polovinom III veka n.e. koristio i kao Arena za gladijatorske borbe.
Posle stadiona put nas dovbodi ispred ostataka monumentalne (južne) gradske kapije iz Rimskog perioda (III vek) ispred koje su bile dve kule od kojih je jedna kompletno uništena. Kapija je rađena u formi "trijumfalnih kapija".
Između helenske ( zapadne) i rimske ( južne) kapije nalazi se Trg Septimusa Severusa sa čije se leve strane nalazi struktura koja predstavlja sistem fontana i naziva se Nimfeum. Smatra se da se naselje na tom mestu snabdevalo vodom. Tokom iskopavanja veliki broj reljefa i skulptura pronađen je upravo na ovom mestu pa se veruje da je bilo popularno okupljalište stanovnika. Sve pronađene skulpture su radi restauracije i čuvanja danas u Antalijskom muzeju.
Propion, monumentalna građevina-kapija, severno od nimfeuma, vodio je direktno do najvećeg i najpopularnijeg termalnog kupatila u Pamfiliji, koje je bilo izuzetno veliko i čije je dvorište bilo opasano kolonadama stubova (palaestra).
Helenska (zapadna) kapija grada iz III veka p.n.e. je najvažnija građevina u Pergi. Imala je dva kružna tornja - kule i kroz nju se ulazilo u dvorište u obliku potkovice. Tornjevi su imali tri dela, i do danas stoje u svojoj originalnoj formi, osim što su im se konusni krovovi urušili. U udubljenjima izmedju sekcija nalazile su se skulpture i reljefi, a najvrednije, Apolona, Afrodite, Hermesa, Pana i Dioskura, prenešene su i takođe se nalaze u Antalijskom muzeju.
Agora se nalazi istočno od Helenske kapije u kompleksu pešačke ulice oivičene stubovima - Arkadijane, i zauzima veličinu od 75 x 75 metara. Pod je popločan geometrijskim mozaikom a oko nje su se nalazile prodavnice. Predstavljala je poliotički i ekonomski centar grada. Na istočnoj strani Arkadijane nalaze se ostaci crkve koja je izgrađena u vizantijskom periodu, dok se ispred crkve nalaze 4 stuba sa reljefima Artemide Pergske, Apolona, Kalkasa ( Calchas) i boginje sreće Tike ( Tyche).
Ulica sa kolonadama duga je oko 250 metara i vodi do ulaska u Akropolis i u njoj se mogu videti ostaci velikog broja prodavnica iz antičkog perioda. Na kraju Arkadijane nalazi se još jedan Nimfeum, iz tri dela od kojih je srednji fontana gde do danas stoji statua Kestrosa ( bog reke Aksu). Voda je proticala kroz statuu Kestrosa u bazen iz koga je tekla sredinom Arkadijane oko 20 metara kada je tok skretao ulevo do pravougaone forme Palaestre, koja je druga po starosti građevina u Pergi i izgrađena je tokom vladavine Klaudija u I veku. U palaestri su učenici pod nadzorom vežbali veštine rvanja i sticali fizičko obrazovanje.
Kod zapadne kapije grada nalazi se još jedno termalno kupatilo iz III veka. Takođe, u gradu se mogu zapaziti i ruine još dve bazilike iz V i VI veka. Veća se nalazi zapadno od Arkadijane, a manja istočno od rimske kapije, ali je od njih jako malo toga ostalo.
Brdo Akropolis je smešteno iza Nimfeuma, i u njemu je malo toga sačuvano. Primetni su ipak ostaci hrama, pa se pretpostavlja da je tu bio lociran Artemidin hram. Prepoznaju se i ostaci vizantijske cisterne.
Perge su pod zaštitom i istražuju ih turski arheolozi od 1946. godine, i još će tajni u budućnosti sigurno biti otkriveno.
U Perge se plaća ulaz i cena za odraslu osobu je 10 YTL.
Ako se tome doda odlična hrana (a u hotelskim kapacitetima „1 A Travel"-a all inclusive usluga garantuje spektar ukusa) i ljubazni domaćini, onda je potpuno jasno zašto zapadni turisti traže „kartu više" na zimskim čarterima. Predlažemo našim čitaocima da krenu stopama onih koji su to već probali, i na vreme se raspitaju i rezervišu svoje „zimsko letovanje" u „1 A Travel"-u.