23 jun-11. jul 2003.
| |
 |
| |
dEIVAN-David,
2002, digitalna štampa |
S
verom u sex
(In Sex We Trust)
autorska izložba
Saše Janjića i
Slobodana Jovanovića
izlagali:
ANUS,
Branka Zgonjanin,
dEIVAN
 |
|
| A.N.U.S.-Bez naziva, 2003,
digitalna štampa |
|
Kakve se relacije uspostavljaju
na polju digitalne umetnosti i pitanja roda, odnosno prikazivanja
ljudskog tela i raznih intervencija koje se kreću u pravcu ispitivanja
seksualnosti? Kakav je odnos ljudske figure i svega onoga sto
ona nesumjivo poseduje - određenja rasne, polne i svake druge
pripadnosti sa jedne stane i novih tehnologija sa druge? Kako
se u ceo ovaj kontekst uklapa hrišćanska religija i njeno izrazito
negiranje telesnosti, putenosti i seksualnosti.
|
 |
dEIVAN-Tražim
mužu, 2002, digitalna štampa |
Korišćenje ili nekorišćenje
određenih predstava vezanih za ove probleme takođe igra veoma
značajnu ulogu u kreiranju sveta koji nas okruzuje. Oblici sa
kojima se svakodnevno srećemo na TV, bilbordima, posterima, web
stranama, raznim štampanim medijima, koriste ambivalentne pozicije
tela kao vizuelnog fenomena. Pitanja kopije i originala, religije
i ateizma, homo i heteroseksualnosti... postaju izlišna, ali i
očaravajuće uzbudljiva.
O
izložbi: http://www.remont.co.yu/gallery/sveromusex/index.htm
| |
 |
| |
Žana Poliakov i Slobodan
Jovanović na otvaranju izložbe S verom u sex. Foto:
Remont |
Deivan O izložbi:
Izložba S verom u sex
je jedna od prvih izložbi koja dalje razbija lokalne tabue na
polju odnosa roda i pola.
Treba podsetiti na projekat Strategija
nadimka (Coming Out with
Nick-COWN) održanog 2000. godine u okviru kulturnog centra
Cinema REX koji je uključio lokalnu umetničku
praksu LGBT (Lesbian, Gay, Bisexual i Transgender) senzibiliteta
(čitaj dalje queer). Radovi su otvoreno komunicirali
sa onim što tradicijia evrocentričnih zemalja nazivala gej subkulturom.
Treba pomenuti i izložbe beogradskog umetnika Nenada Rackovića
čiji je sadržaj, direktno bio povezan sa gej mainstream-om.
Ovog puta imamo drugačiju sliku
gde jedna među renomiranijim galerijskim intitucijama u gradu
pokreće inicijativu za izložbu koja direktno komunicira sa queer
tematikom. U radu David i Tražim mužu je to
eksplicitno, dok se u radovima Bez naziva i nalepnicama
koje su deljene uz katalog očitava kroz neke od implikacija.
Ono što je lokalnoj queer sceni
potrebno su izložbe koje otvorenije i direktnije komuniciraju
sa njihovom estetikom. Do tada ostaje uštogljenost kompletne umetničke
scene koje se poštapa sa sopstvenom postmodernom tradicijom '80-tih
i '90-tih.
U svakom slučaju, pionirski korak
Remont galerije je veoma značajan za dalje aktiviranje umetničke
prakse i institucija na poljima queer senzibiliteta.
| |
|
Prva publikovana reklama za sajt www.gay-serbia.com
u časopisu Remont |
 |
|
| |
|
|
|
