|
|
|
Issey Miyake (1938.
-)
Japanski modni dizajner
Za njega je moda mrtva kategorija. Po Miyakeu moda nastaje, nosi
se i ostaje, a po vecini drugih kreatora moda je vrlo živa kategorija
jer nastaje, nosi se i prolazi. On s materijalima radi ono što su
romantičari radili s rečima. Issey Miyake je savremenom kostimu
otvorio velika muzejska vrata, ovekovečivši napokon visoku umetnost
šivenja u kategoriju umetnosti koja ne prolazi.
Japanski dizajner Issey Miyake, široj javnosti je poznat po vrlo
inspirativnim kreacijama iz oblasti modnog dizajna. U toku svog
kreativnog rada, Miyake vrlo često kombinuje istočne i zapadne uticaje,
stvarajući tako sasvim novu i neobičnu kompoziciju nove mode. Lansirao
je kolekcije od lakog tekstila primenjujući pritom sopstvenu tehniku
koja je i danas poznata samo njemu. Jedan je od najpoznatijih dizajnera
čija težišna tačka ne leži samo u jedinstvenoj ideji, već su modeli
koje on stvara poznati po izuzetnom komforu.
Issey Miyake je rođen 22.04.1938. godine u Hirošimi. Nakon završetka
škole, studirao je umetnost na Tama Univerzitetu u Tokiju gde diplomira
1965. godine. Prvu kolekciju A Poem of Cloth and Stone predstavio
je 1963. u Tokiju. Iste godine kao student grafike, Miyake se pojavljuje
u baletskoj predstavi Casta Diva koreografa Mauricea Béjarta.
Sa nepunih 27 godina odlučuje da napusti Japan i seli se u modnu
Meku - Pariz. Svoju evropsku karijeru započinje kao dizajnerski
asistent u modnoj kući Guy Laroche. Sledeća važna stanica u njegovoj
karijeri bila je modna kuća Givenchy. Miyake ipak odlučuje da napusti
Evropu kao da je škola pariske visoke mode savladana. Njegova želja
za ostvarenjem ličnog cilja kako bi spoznao simbiozu svih svetskih
modnih uticaja ga 1969. vodi u Njujork gde započinje interesantan
stvaralački rad sa Geoffreyem Beeneom.
Godine 1970. osniva svoj privatni studio - Miyake Design Studio.
Godinu dana kasnije sledi prezentacija njegove prve njujorške
kolekcije.
Miyake se vratio u Pariz 1973. gde je skoro četvrt veka proveo
radeći i prezentujući zanimljive i iznad svega vrlo originalne
pręt-ŕ-porter kolekcije za koje je inspiracije jako teško
tumačiti iz prostog razloga što je jedan od retkih umetnika koji
je u svom radu insistirao na simbiozi Istoka i Zapada.
On u svojoj kostimografiji spaja japansku tradicionalnu formu
kulture sa savremenom zapadnom tehnologijom. Tehnike koje je delimično
razvio sam, primenjuje najčešće na lakom tekstilu koji uvija,
mota, gužva i slaže u slojeve. Krajnji rezultat je često kritikovan
kao skulptura u modi, nikako kao kostim sam po sebi.
1989. na Fashion Weeku se pojavljuje famozna kolekcija s faltama
koja će ime Miyake uzdići na mesto izuzetno cenjenog dizajnera,
dok već 1992. godine Miyake odlučuje da se okuša u svetu parfema
i tada nastaje njegova prva linija parfema L`Eau d`Issey,
koja je danas jedan od klasika na tržištu i u parfemskoj industriji.
Savremenici i ljubitelji mode ne mogu ni da zamisle svoju privatnu
kolekciju parfema bez Miyakeovih osvežavajućih ali u isto vreme
decentnih mirisnih nota.
Godine 1993. sledi kolekcija Please Pleats - obe linije
su namenjene savremenoj postmodernoj tematici kostimografije.
Danas se njegove kolekcije mogu videti kao klasici u muzejima
širom sveta, dok je jedna od poznatijih kolekcija A Piece
of cloth.
Miyakeovo modno stvaralaštvo stoji u znaku poetične fantazije
i suptilne kreacije koja se bez obzira na sve u prvom planu orijentiše
na komfor i ležernost. S ovim karakteristikama Miyake ukazuje
na vrednost koja ne prolazi, na bezvremenost koja stoji po strani
i ne dotiče se modnih trendova i njihove prolaznosti. Njegove
prezentacije su originalne koliko i njegova moda. Tako je između
ostalog jednu kolekciju prikazao na osamdesetogodišnjim bakicama
umesto na profi modelima.
Konstelacije svetla i neobična scenografija su sastavni deo njegovih
defilea. Izbor mesta na kojima organizuje revije svoje mode je
takođe neobičan, a prvi put u predstavljanju kolekcije, on klasični
catwalk pretvara u bazen.
Miyake predstavlja svoju poslednju kolekciju 1999. godine. Njegov
odlazak s modne scene ovekovečio je idejom o modi koja nije klasično
šivena, jer sada umesto konca Miyake koristi lepak. Poslednja
kolekcija predstavljena je u pariskoj Akademiji umetnosti.
Nakon toga, Miyake se povlači sa javne modne scene i posvećuje
istraživanju tekstila. Njegov naslednik, trenutno glavni dizajner
kuće Issey Miyake je bivši asistent Naoki Takizawa.
U toku svoje izuzetno zapažene karijere Miyake se okušao i u dizajnu
automobila, marketingu i dizajnu enterijera.
Dobitnik je mnoštva priznatih nagrada, između ostalog:
Japan Fashion Editor's Club Award (1974)
Pratt Institue, New York Award for Creative Design (1980)
International Award of the Council of America Fashion Designers
(1984)
Neiman-Marcus Award (1984)
Best Collection presented by a Foreign Designer-Award of Les Oscars
1985 de la Mode,
Paris (1985)
Award of the Japanese magazine for the textile industry Senken
Shimbun (1986)
Mainichi Newspaper Fashion Awards (1977, 1984, and 1996)
Arthouseboy
|
