Rodjen u Londonu, školovao se na Balliol Collegeu, Oxford. Dover je postao jedan od vodećih klasičnih filologa svoje generacije. Bio je profesor na odseku za Klasične nauke na Univerzitetu St. Andrews od 1957. god. do 1976. god. (gde je sada rektor), potom rektor Corpus Christi Collegea, Oxford, od 1976. god. do 1986. god. Član je Britanske Akademije i dobitnik je mnogih nagrada i počasnih titula zbog svojih prevoda, izdanja i naučnih studija o starogrčkoj kulturi.

Dok je držao predavanja o o Platonovoj Gozbi '70-tih godina, Dover - sretno oženjeni heteroseksualac - zainteresovao se za istopolne odnose u staroj Grčkoj. Godine 1978. objavio je Homoseksualnost kod Grka (Greek Homosexuality), želeći, kako kaže u predgovoru, "da opiše one fenomene homoseksualne prakse i osećanja koja se sreću u grčkoj umetnosti i književnosti u razdoblju od VIII do II veka pre nove ere". Mada je interes za grčku seksualnost bila jedna od standardnih referenci i ključno opravdanje sopstvene želje za generacije pisaca i slikara homoseksualaca, Dover je istražio portretisanje homoseksualnosti u staroj Grčkoj sa većom rigoroznošću nego što je to učinjeno ikada ranije. Prethodne akademske studije, sa izuzetkom onih koje su pisali homoseksualci, težile su tome da objasne homoseksualno ponašanje kao sramnu mrlju na starogrčkom društvu, koje se, pak, uzimalo kao sam ideal za zapadnu civilizaciju. I zaista, Dover je komentarisao: "Ne znam nijednu drugu problematiku u klasičnim naukama gde je naučnička normalna sposobnost da uoči razlike i da izvede zaključke tako lako sužena".

Dover je istraživao pederastiju kao integralni i prihvaćeni deo grčke kulture i našao je njene svuda prisutne tragove u vaznom slikarstvu, poeziji, Platonovim dijalozima, Aristofanovim komedijama, političkim govorima i grafitima. Doverov lični interes ležao je naročito na takvim svedočanstvima kao što je vazno slikarstvo, okrenuvši se od izučavanja velikih Grka kao što je Platon kako bi pokazao da su homoseksualno ponašanje i emocije bili rašireni u čitavom starogčkom društvu. Dover je tvrdio i da se istopolni odnosi moraju videti u kontekstu opšte grčkih stanovišta o javnom i privatnom ponašanju, socijalnim ulogama, muškom i ženskom polu. Odbacio je ideju da grčke homoseksualne prakse potiču iz preistorijskih rituala inicijacije.

Doverova studija je - mada predmet izvesnih kritika sa obe strane, kako tradicionalnijih klasičara tako i, kako on kaže, nekih homoseksualaca kojima nije drago da čuju da mnogo od njihove željene idealizacije "grčke ljubavi" ne odgovara istorijskoj realnosti, ustanovila pederastiju kao centralnu osobinu klasične Grčke. On je otvorio put drugim specijalistima (kao Bernardu Sergentu, Davidu Halperinu i Evi Cantarelli) za dalje istraživanje homoseksualnosti u starom veku. Njegova knjiga, pored drugih objavljenih u isto vreme (poput poznate John Boswellove studije o homoseksualnosti i hrišćanstvu), uvela je novu eru u gay i lezbejske studije i dala akademsku legitimnost ovom polju istraživanja.

Robert Aldrich

Literatura: Kenneth Dover, Marginal Comment: A Memoir, London, 1994.

Izvor: Who's Who in Conterporary Gay and Lesbian History, Izd. Robert Aldrich and Garry Wotherspoon, London & New York, 2001, str. 114-115.

Preveo: S/Z