Nemačka katolička teološkinja Ranke-Heinemann izdvaja perikopu iz jevanđelja po Mateju 19:12, koja govori kako se neki muškarci sami uškopljuju Carstva nebeskog radi, kako bi ukazala na prominentiju poziciju stavova o celibatu u odnosu na one kao što su brak, žena, seksualno zadovoljstvo i na mnoge druge fenomene vezane za veru i ponašanje.

U trideset poglavlja studija Ranke-Heinemannove proteže se kroz vekove, počev od objašnjenja nehrišćanskih korena hrišćanskog seksualnog pesimizma, nastavljajući navođenjem antiseksualnih izjava crkvenih otaca pre Avgustina, Justina Mučenika, Klimenta Aleksandrijskog, Origena, Jovana Zlatoustog i Amvrosija. Ona zatim ispituje Avgustinove antiseksualne poglede, ekspanziju celibata, ulogu pokajanja, strah od celibata i represiju nad ženama.

Takođe se bavi i pogledima poznatih sholastičara Albertusa Magnusa, oprečnim pogledima Petra Abelarda; Hugucciovom predstavom o uzdržavanju od seksualnih odnosa, izvrtanjem Aristotelovih misli o prirodi ljudi i zveri, od strane Tome Akvinskog, seksualnom etikom Tome Akvinskog, srednjovekovnom borbom protiv kontracepcije, zabranom incesta i veštičijim izazivanjem impotencije i odnosom sa demonima. Po Ranke-Heinemannovoj, katolička teologija dostigla je svoj zenit sa Tomom Akvinskim koji je delom Summa Theologiae učvrstio temelje seksualne moralnosti XIII veka.

Potom je odreden broj teologa-moralista poput Martin Le Maistre (+1481) izrazio svoje viđenje seksualnih odnosa u braku, kontracepcije, seksualnog zadovoljstva, koji su između ostalog bili mnogo liberalniji od stavova njegovih prethodnika. Kako bilo, njihov uticaj je bio kratkog daha. Čak i danas se njihovi pogledi ignorišu. Rimski katihizam Tridentskog koncila objavljen 1566. godine predstavljao je povratak starom seksualnom pesimizmu sholastičara. Ranke-Heinemann takođe razmatra insistiranje Martina Luthera na božijem opraštanju i blagodati, što je za rezultat imalo ublažavanje efekata katolicke seksualne etike. Ona potom daje preglede jansenitskih i jezuitskih pogleda na seksualnu moralnost, stavove prema kontracepciji u periodu između 1500-1750. godine, kao i problem kontrole rađanja u XIX i XX veku. U poslednja tri poglavlja, ona proučava stavove Katoličke crkve po pitanju abortusa, masturbacije i homoseksualnosti.

Jednom rečju, Ranke-Heinemann je kriticki ispitala viševekovne stavove Katoličke crkve po pitanju različitih tema koje se tiču seksa, iznoseći mnogobrojne antiseksualne izjave onih koji su prihvatili celibat, odričući se seksualnog zadovoljstva, ocrnjivali brak kao inferiorniji u odnosu na celibat, stavili žene u niži položaj u odnosu na muškarce i prihvatili negativan stav prema abortusu, masturbaciji, kontroli rađanja i homoseksualnosti. Odgovornost za ove negativne i često besmislene poglede, ona pripisuje teolozima u celibatu, papama i sveštenstvu koje bi, po njoj, to ionako bolje trebali da znaju.

Thomas J. Whitby

Thomas J. Whitby & Suzanne G. Frayser, Studies in Human Sexuality, ibid., str. 515-516

Prevod: Minja