Brundage James:
Zakon, seks i hrišćansko društvo u srednjovekovnoj Evropi
Law, Sex and Christian Society in Medieval Europe.
Chicago: University of Chicago Press,1987, str.
647, bibliografije i indeksi)
U predgovoru ovom monumentalnom delu Brundage, profesor istorije
na Univerzitetu u Wisconsinu (Milwaukee) kaže da je glavna tema
ove knjige triangularni odnos između seksualnih praksi, teoloških
vrednosti i zakona (str. xx). Dalje, on nastoji da dokaže
da je srednjovekovno kanonsko pravo bilo ključno u razvoju modernih
zapadnih zakona koji se odnose na seks, a da su kanonisti zasnivali
svoje mišljenje na ranijim radovima patrističkih pisaca i teologa,
transformišući moralna učenja u zakone. Sekularizacija srednjovekovnog
kanonskog prava počela je nakon 1300. godine, sa Reformacijom.
Brundage počinje istorijski, pregledom seksualnog ponašanja i
zakona starog sveta (Bliski Istok, Grčka, Rim), judaizma i ranog
hrišćanstva, kao i hrišćanskog carstva od Konstantina do Justinijana.
Slično tome, on daje pregled zakona i seksa u Evropi ranog srednjeg
veka, od VI do XI veka. I na kraju, on ispituje kanonsko pravo,
seksualno ponašanje i period crkvene reformacije u XII veku. U
svakom od ovih poglavlja Brundage razmatra zakon u odnosu na određene
probleme npr. brak, razvod, ponovno venčanje, preljubu, prostituciju,
konkubinat, silovanje i seksualna odsupanja.
Centralna poglavlja knjige (VI-IX) bave se prvo seksom i brakom,
onako kako su oni sistematski izneti u svesci kanonskog zakonika
iz XII veka naslovljenog Decretum, pravnika Gracijana,
a potom načinom na koji su seksualno ponašanje tretirali rani
dekretisti (učitelji kanonskog prava), od Paucapalea do Huguccia,
zatim tretmanom seksa i braka u kanonskom pravu, od pape Aleksandra
do Grigorija IX, period od 1190. do 1234. godine u kome su nastali
mnogobrojni komentari kanonskog prava, da bi konačno završio razmatranjem
seksa, braka i tumača prava od 1234. do 1348. godine.
U poglavljima X-XII, Brundage ispituje seks, brak i zakon od
perioda crne kuge koja je odnela negde između 1/4 i 1/3 evropske
populacije, do Reformacije, početkom XVI veka. To je bio period
stabilnosti, u toku koga se desilo vrlo malo promena na poljima
prava i teologije, seksa i braka. On nastavlja baveći se uobičajenim
problemima vezanim za seks u razdoblju reformacije, naporima protestantskih
reformatora Luthera, Calvina i drugih, katoličkim reformama i
protivreformacijom, Tridentskim koncilom itd. Praveći razliku
između zakona vezanih za seks u protestantskim društvima, Brundage
iznosi sličnosti i razlike između protestantskih i katoličkih
stavova prema seksu i načinom na koji su oba uslovljena srednjovekovnim
seksualnim zakonom.
Brundage zaključuje knjigu razmatranjem odnosa između srednjovekovnog
zakona vezanog za seks i modernog društva, navodeci tri faktora:
društveno-ekonomsko okruženje, identifikaciju erotskog sa svetim
i inertnost zakona i njegovih institucija da bi što bolje objasnio
prisustvo srednjovekovnog seksualnog učenja koje je preovladavalo
u pravnim sistemima današnjih zapadnih društava. On ističe da
su zakonodavna tela i sudovi počeli eliminisati neke od tragova
srednjovekovnih hrišćanskih pogleda iz sekularnih zakona.
Appendix 3 razmatra Preživljavanje srednjovekovnog zakona
vezanog za seks u Sjedinjenim državama i zapadnom svetu (Survival
of the Medieval Sex Law in the United States and the Western World).
Thomas J. Whitby
Thomas J. Whitby & Suzanne G. Frayser, Studies
in Human Sexuality, ibid., str. 482-485
Prevod: Minja
|